(1) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του εδαφίου (2) του άρθρου 3 του βασικού νόμου, όπως τροποποιείται από το άρθρο 3 του παρόντος Νόμου, μπορεί να εκδοθεί άδεια αλιείας αναφορικά με σκάφος που διεξάγει αλιευτικές δραστηριότητες εκτός των χωρικών υδάτων της Δημοκρατίας, αν ο Διευθυντής ικανοποιηθεί ότι κατά την ημερομηνία θέσεως σε ισχύ του παρόντος Νόμου υπάρχει αναφορικά με το εν λόγω σκάφος ισχύουσα ειδική άδεια αλιευτικής δραστηριότητας.
(2) Η άδεια αλιείας που εκδίδεται δυνάμει του παρόντος άρθρου λήγει κατά την ημερομηνία λήξης της ειδικής άδειας αλιείας που αναφέρεται στο εδάφιο (1) και δε δίνει δικαίωμα διεξαγωγής αλιευτικών δραστηριοτήτων σε περιοχές άλλες από εκείνες που ρητά προβλέπονται στην εν λόγω ειδική άδεια αλιευτικής δραστηριότητας.
(3) Οποιοσδήποτε χρησιμοποιεί σκάφος κατά παράβαση των περιοριστικών προνοιών άδειας αλιευτικής δραστηριότητας που εκδίδεται δυνάμει του παρόντος άρθρου και ο ιδιοκτήτης ή, σε περίπτωση μίσθωσης σκάφους, ο εφοπλιστής τέτοιου σκάφους, είναι ένοχος αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης, υπόκειται σε φυλάκιση μέχρι τρία έτη ή σε χρηματική ποινή μέχρι δέκα χιλιάδες λίρες ή και στις δύο ποινές μαζί.