53. Όταν διάταγμα περιέλευσης ιδιοκτησίας εκδίδεται αναφορικά με οποιαδήποτε ακίνητη ιδιοκτησία δυνάμει του Νόμου αυτού που βασίζεται επί ισχυρισμού οποιουδήποτε από τα ακόλουθα θέματα, δηλαδή-
(α) της προσωπικής ανικανότητας επιτρόπου εμπιστευμάτων ή ενυπόθηκου δανειστή~ ή
(β) ότι ο επίτροπος εμπιστευμάτων ή ο ενυπόθηκος δανειστής ή ο προσωπικός αντιπρόσωπος του ή άλλο πρόσωπο του οποίου ο τίτλος απορρέει από επίτροπο εμπιστευμάτων ή ενυπόθηκο δανειστή ευρίσκεται εκτός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου ή δεν δύναται να ανευρεθεί ή που είναι οργανισμός που έχει διαλυθεί~ ή
(γ) ότι είναι αβέβαιο ποιος από τους δύο ή περισσότερους επιτρόπους εμπιστευμάτων ή ποιο από τα δύο ή περισσότερα πρόσωπα που έχουν συμφέρον σε υποθήκη, ήταν ο επιζήσας~ ή
(δ) ότι είναι αβέβαιο κατά πόσον ο τελευταίος επίτροπος εμπιστευμάτων ή ο προσωπικός αντιπρόσωπος του ή άλλο πρόσωπο του οποίου ο τίτλος απορρέει από επίτροπο εμπιστευμάτων ή ενυπόθηκο δανειστή, ή το τελευταίο επιζών πρόσωπο που έχει συμφέρον στην υποθήκη, ζει ή απεβίωσε~ ή
(ε) ότι οποιοσδήποτε επίτροπος εμπιστευμάτων ή ενυπόθηκος δανειστής απεβίωσε αδιάθετος χωρίς να εγκαταλείπει πρόσωπο που έχει δικαιωματικό συμφέρον, δυνάμει του εξ αδιάθετου ή απεβίωσε και δεν είναι γνωστό ποιος είναι ο προσωπικός αντιπρόσωπος του ή το πρόσωπο που έχει συμφέρον,
το γεγονός ότι το διάταγμα εκδόθηκε κατά τον τρόπο αυτό αποτελεί αναμφισβήτητη απόδειξη του ζητήματος για το οποίο υπάρχει τέτοιος ισχυρισμός σε οποιοδήποτε Δικαστήριο επί οποιουδήποτε ζητήματος ως προς την εγκυρότητα του διατάγματος~ αλλά το άρθρο αυτό δεν εμποδίζει το Δικαστήριο από του να διατάξει επαναμεταβίβαση ή παράδοση ή καταβολή εξόδων που προκλήθηκαν από οποιοδήποτε τέτοιο διάταγμα αν λήφθηκε αντικανονικά.