4.-(1) Οσάκις η έκδοσις αδείας καθίσταται αναγκαία δυνάμει των διατάξεων οιουδήποτε Διατάγματος, αύτη θα είναι εν τω νενομισμένω τύπω.
(2) Ο Υπουργός κέκτηται διακριτικήν εξουσίαν όπως-
(α) παραχωρή ή αρνήται τοιαύτην άδειαν~
(β) εκδίδη την άδειαν υπό τους κατά την κρίσιν αυτού δέοντας όρους~
(γ) ακυροί, αναστέλλη ή τροποποιή την τοιαύτην άδειαν ή τους όρους υφ’ ους αύτη εξεδόθη:
Νοείται ότι, οσάκις δυνάμει των όρων αδείας τινος ηνοίχθη ανέκκλητος πίστωσις, ή συνέστη συμβατική υποχρέωσις, απαγορεύεται η ακύρωσις, αναστολή ή τροποποίησις της αδείας, ή των όρων υφ’ ους αύτη εξεδόθη, πριν ή εκπνεύση η τοιαύτη ανέκκλητος πίστωσις, ή πριν ή η τοιαύτη συμβατική υποχρέωσις εκπληρωθή, ακυρωθή, ή άλλως αποσβεσθή, ή ευλόγως θεωρηθή εκπληρωθείσα, ακυρωθείσα ή άλλως αποσβεσθείσα.