40.-(1) Στρατιωτικός, όστις επί τω σκοπώ όπως αποφύγη την εκπλήρωσιν της στρατιωτικής του υποχρεώσεως, προσποιείται νόσον ή σωματικά ελαττώματα ή μεταχειρίζεται άλλα απατηλά μέσα, είναι ένοχος κακουργήματος και τιμωρείται-
(α) με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα πέντε έτη, εάν η πράξις ετελέσθη ενώπιον του εχθρού~
(β) με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα τρία έτη, εάν η πράξις ετελέσθη εν καιρώ πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως~
(γ) με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τους εξ μήνας εις πάσαν άλλην περίπτωσιν.
(2) Εις τας εν παραγράφοις (α) και (β) του εδαφίου (1) περιπτώσεις, εάν ο υπαίτιος είναι αξιωματικός, τιμωρείται και με έκπτωσιν, εάν η επιβληθείσα ποινή δεν συνεπάγεται καθαίρεσιν.
(3) Με τας αυτάς ποινάς τιμωρείται και ο συνεργός, εάν δε είναι αξιωματικός και με έκπτωσιν.