76.-(1) Εάν καθ' οιονδήποτε χρόνον, αφ' ης εμπορεύματα ετέθησαν εις αποθήκην αποταμιεύσεως, και πριν ή ταύτα νομίμως μεταφερθώσιν εκ της αποθήκης συμφώνως τη περί τούτων κατατεθείση διασαφήσει, αποδειχθή ότι τα εμπορεύματα ελλείπουσιν ή ότι είναι ελλιπή και δεν αποδειχθή τω Διευθυντή ότι τούτο οφείλεται εις φυσικήν φθοράν ή μείωσιν ή ετέραν νόμιμον αιτίαν, ανεξαρτήτως της ποινής ή δημεύσεως, ην τοιούτον έλλειμμα δυνατόν να επάγεται δυνάμει ετέρας διατάξεως του παρόντος Νόμου ο Διευθυντής δύναται να απαιτήση παρά του κατόχου της αποθήκης αποταμιεύσεως ή του ιδιοκτήτου των εμπορευμάτων, όπως καταβάλη πάραυτα αναφορικώς προς τα ελλείποντα εμπορεύματα ή την επί το έλαττον διαφοράν, εν όλω ή εν μέρει, ως ήθελε καθορίσει κατά το δοκούν, τον αναλογούντα τοις εμπορεύμασι δασμόν ή φόρον ή, εν τη περιπτώσει εμπορευμάτων αποταμιευθέντων επί τη επιστροφή του καταβληθέντος δασμού ή φόρου, άτινα δεν ηδύναντο κατά νόμον να διατεθώσιν προς εσωτερικήν κατανάλωσιν, ποσόν ίσον προς τον επιστραφέντα δασμόν ή φόρον:
Νοείται ότι το παρόν εδάφιον δεν τυγχάνει εφαρμογής καθ' όσον αφορά εις έλλειμμα σημειούμενον εις εμπορεύματα αποταμιευθέντα και τελωνισθέντα εκ της αποθήκης προς εξαγωγήν ή φόρτωσιν αυτών ως εφοδίων, εκτός εάν ο αρμόδιος λειτουργός έχει εύλογον υπόνοιαν ότι η επί το έλαττον διαφορά οφείλεται εν όλω ή εν μέρει, εις παράνομον υπεξαίρεσιν.
(2) Ο κάτοχος της αποθήκης αποταμιεύσεως ή ο ιδιοκτήτης των εμπορευμάτων όστις, τη εγγράφω απαιτήσει λειτουργού, αρνείται να καταβάλη οιονδήποτε ποσόν, δι' ο υπέχει υποχρέωσιν συμφώνως τω προηγουμένω εδαφίω, υπόκειται επιπροσθέτως εις χρηματικήν ποινήν μη υπερβαίνουσαν το διπλάσιον του τοιούτου ποσού.
(3) Εν η περιπτώσει επιτραπή κατά νόμον η μεταφορά εμπορευμάτων εξ αποθήκης αποταμιεύσεως άνευ της καταβολής του δασμού ή φόρου εις ετέραν αποθήκην ή εις έτερον τι μέρος, το παρόν άρθρον, εξαιρουμένης της τεθειμένης τω εδαφίω (1) επιφυλάξεως, τυγχάνει εφαρμογής καθ' όσον αφορά εις τα εμπορεύματα ταύτα διαρκούσης της μεταφοράς των, ως εάν ταύτα ευρίσκοντο εισέτι εν αποθήκη αποταμιεύσεως:
Νοείται ότι παν ποσόν δυνάμει του εδαφίου (1) οφειλόμενον, αναφορικώς προς τα τοιαύτα εμπορεύματα, εισπράττεται μόνον εκ του ιδιοκτήτου των εμπορευμάτων.