58.-(1) Οιοσδήποτε λειτουργός δύναται να ζητήση παρά παντός προσώπου ενδιαφερομένου εις την εισαγωγήν, εξαγωγήν ή φόρτωσιν προς ακτοπλοϊκήν μεταφοράν εμπορευμάτων, δι' α απαιτείται η επί τούτω κατάθεσις διασαφήσεως δυνάμει του παρόντος Νόμου ή παρά παντός προσώπου ενεχομένου εις την μεταφοράν, εκφόρτωσιν, αποβίβασιν ή φόρτωσιν εισαγομένων ή εξαγομένων εμπορευμάτων, όπως παράσχη αυτώ, εν ω τρόπω ήθελεν ούτος απαιτήσει, πάσαν πληροφορίαν αναφορικώς προς τα εμπορεύματα και όπως προσαγάγη τω λειτουργώ προς εξέτασιν και επιτρέψη τούτω όπως λάβη αποσπάσματα ή αντίγραφα εκ τιμολογίων, φορτωτικών ή ετέρων βιβλίων ή εγγράφων, σχέσιν εχόντων προς τα τοιαύτα εμπορεύματα, πας δε όστις άνευ ευλόγου προς τούτο αιτίας παραλείπει να συμμορφωθή προς τοιαύτην απαίτησιν είναι ένοχος αδικήματος και υπόκειται εις χρηματικήν ποινήν μη υπερβαίνουσαν τας £1000.
(2) Οσάκις εκάστοτε τελεί εν ισχύϊ απαγορευτική διάταξις ή περιορισμός δυνάμει νομοθετικής τίνος πράξεως, καθ' όσον αφορά εις την εξαγωγήν εμπορευμάτων ή ειδικής τίνος κλάσεως ή κατηγορίας εμπορευμάτων ή εμπορευμάτων ειδικού προορισμού, τότε εάν πρόσωπον τι μέλλον να φορτώση προς εξαγωγήν οιαδήποτε εμπορεύματα ή, αναλόγως της περιπτώσεως, εμπορεύματα της εν λόγω κλάσεως ή κατηγορίας, εν τη διενεργεία διασαφήσεως περί τα εν λόγω εμπορεύματα προ της φορτώσεως ή εξαγωγής προβαίνει εις δήλωσιν περί του τελικού προορισμού αυτών και ο Διευθυντής έχη υπονοίας ότι η δήλωσις είναι αναληθής εις ουσιώδες τι σημείον αυτής, τα εμπορεύματα δυνατόν να κατακρατηθώσι, μέχρις ου ο Διευθυντής ικανοποιηθή περί το αληθές της δηλώσεως, εν εναντία δε περιπτώσει τα εμπορεύματα υπόκεινται εις δήμευσιν.
(3) Πας ενεχόμενος εις την εξαγωγήν οιωνδήποτε εμπορευμάτων υποκειμένων εις τοιαύτην απαγορευτικήν διάταξιν ή περιορισμόν ως εν τοις ανωτέρω, καλούμενος υπό του Διευθυντού οφείλει να παράσχη τούτω στοιχεία εμφαίνοντα ότι τα εμπορεύματα ταύτα δεν έφθασαν εις προορισμόν έτερον του μνημονευομένου εν τη κατατεθείση διασαφήσει, εάν δε παραλείψη να πράξη ούτω είναι ένοχος αδικήματος και υπόκειται εις χρηματικήν ποινήν μη υπερβαίνουσαν την εις τριπλούν αξίαν των εμπορευμάτων ή τας £500 ή το εν εκάστη περιπτώσει μείζον των άνω ποσών, εκτός εάν απόδειξη ότι ουδόλως συνήνεσεν ή συνήργησεν εις το γεγονός ότι τα εμπορεύματα έφθασαν εις προορισμόν έτερον του μνημονευομένου εν τη διασαφήσει και ότι ούτος έλαβε παν εύλογον μέτρον ίνα εξασφαλίση ότι τελικός προορισμός των εμπορευμάτων ουδείς έτερος θα ήτο πλην του ούτω μνημονευομένου τοιούτου.