9.-(1) Πας όστις, καθ’ ον χρόνον οδηγεί ή πειράται να οδηγήση μηχανοκίνητον όχημα επί τινος οδού ή ετέρου δημοσίου χώρου ή άλλως πως είναι υπεύθυνος διά το τοιούτον όχημα εν όσω τούτο ευρίσκεται επί τινος οδού ή ετέρου δημοσίου χώρου, τελεί υπό την επήρειαν οινοπνευματωδών ποτών, ναρκωτικών ή φαρμάκων κατά τρόπον ώστε, καθ’ ον χρόνον οδηγεί η ικανότης αυτού προς ασφαλή οδήγησιν να είναι ηλαττωμένη, είναι ένοχος αδικήματος και υπόκειται εις φυλάκισιν διά διάστημα μη υπερβαίνον το εν έτος ή εις χρηματικήν ποινήν μη υπερβαίνουσαν τας ,1000 ή εις αμφοτέρας τας ποινάς της φυλακίσεως και της χρηματικής τοιαύτης.
(2) Εκτός εάν το Δικαστήριον δι’ ειδικούς λόγους ήθελεν άλλως διατάξει, πρόσωπον καταδικασθέν δι’ αδίκημα δυνάμει του παρόντος άρθρου θέλει αποστερηθή της ικανότητος του κατέχειν ή λαμβάνειν άδειαν οδηγήσεως διά περίοδον δώδεκα μηνών από της τοιαύτης καταδίκης, του Δικαστηρίου εν πάση περιπτώσει μη κωλυομένου να επιβάλη στέρησιν της τοιαύτης ικανότητος διά μεγαλυτέραν χρονικήν περίοδον.