27.-(1) Επί τη καταχωρήσει θανάτου, ο Ληξίαρχος παρέχει αμελλητί προς τον παρασχόντα τας σχετικάς πληροφορίας ενυπόγραφον πιστοποιητικόν περί της καταχωρήσεως~ ουχ ήττον όμως ο Ληξίαρχος, επί τη λήψει εγγράφου ειδοποιήσεως περί του θανάτου εν σχέσει προς τον οποίον ούτος έλαβε πιστοποιητικόν δυνάμει του άρθρου 25, δύναται, προ της καταχωρήσεως του θανάτου και υπό τοιούτους όρους ως ήθελον καθορισθή, εάν κληθή προς τούτο, να παράσχη προς τον ειδοποιήσαντα ενυπόγραφον πιστοποιητικόν ότι έλαβε την ειδοποίησιν περί του θανάτου~ παν πιστοποιητικόν παρεχόμενον δυνάμει του παρόντος εδαφίου παρέχεται δωρεάν:
Νοείται ότι ο Ληξίαρχος δέον να μη παρέχη τοιούτο πιστοποιητικόν εάν ικανοποιηθή ότι εξεδόθη διάταγμα υπό Θανατικού Ανακριτού εξουσιοδοτούν την διάθεσιν του πτώματος:
Νοείται περαιτέρω ότι εάν ο Ληξίαρχος απουσιάζη ή δι’ έτερον λόγον είναι αδύνατος η εξασφάλισις πιστοποιητικού δυνάμει του παρόντος εδαφίου, το τοιούτον πιστοποιητικόν δύναται να παρασχεθή υφ’ ενός ομοθρήσκου προς τον αποβιώσαντα ιερωμένου του χωρίου ή υπό του υπευθύνου του πλησιεστέρου αστυνομικού σταθμού.
(2) Εν περιπτώσει μεταφοράς πτώματος εκ του εξωτερικού εις την Δημοκρατίαν και μη εκδόσεως σχετικού διατάγματος υπό Θανατικού Ανακριτού, ο Διευθυντής Τμήματος Ιατρικών Υπηρεσιών, εάν φαίνεται ότι ο θάνατος δεν απαιτείται κατά νόμον όπως καταχωρηθή εν τη Δημοκρατία, δέον να παράσχη σχετικόν πιστοποιητικόν κατά τον καθωρισμένον τύπον επί τη αιτήσει και τη καταβολή του καθωρισμένου δικαιώματος υπό του προκαλούντος την διάθεσιν.
(3) Ο προς ον παρεσχέθη το υπό του Ληξιάρχου ή του Διευθυντού Τμήματος Ιατρικών Υπηρεσιών, αναλόγως της περιπτώσεως, εκδοθέν δυνάμει του παρόντος άρθρου πιστοποιητικόν, παραδίδει τούτο εις τον πραγματοποιούντα την διάθεσιν του πτώματος.
(4) Ο παρασχών πιστοποιητικόν δυνάμει του παρόντος άρθρου Ληξίαρχος, ή Διευθυντής Τμήματος Ιατρικών Υπηρεσιών, αναλόγως της περιπτώσεως, δύναται, επί τη λήψει ικανοποιητικής εξηγήσεως περί οιωνδήποτε περιστατικών λόγω των οποίων το πιστοποιητικόν δεν υπάρχει, διά τους σκοπούς οιωνδήποτε Νόμων αφορώντων εις την διάθεσιν πτωμάτων, να εκδώση επί τη καταβολή καθωρισμένου δικαιώματος, αντίγραφον τούτου είτε εις τον προς ον παρεσχέθη το πρωτότυπον είτε εις τον πραγματοποιούντα την διάθεσιν του πτώματος παν τοιούτον αντίγραφον δέον να είναι επί διακριτικού τύπου.
(5) Εάν, μετά την εκπνοήν της καθωρισμένης προθεσμίας από της εκδόσεως πιστοποιητικού δυνάμει του παρόντος άρθρου εν σχέσει προς αποβιώσαντα ή διατάγματος Θανατικού Ανακριτού εξουσιοδοτούντος την διάθεσιν του πτώματος, ο Ληξίαρχος δεν λάβη παρά του πραγματοποιήσαντος την διάθεσιν ειδοποίησιν περί της ημέρας, τοπου και τρόπου διαθέσεως του πτώματος, ούτος δέον να ανακρίνη τον προς ον παρεχωρήθη το πιστοποιητικόν ή εξεδόθη το διάταγμα~ το πρόσωπον τούτο υποχρεούται να παράσχη πληροφορίας, εξ όσων κάλλιον γνωρίζει και πιστεύει, εν σχέσει προς τον φυλάττοντα το πιστοποιητικόν ή διάταγμα, τον τόπον ένθα κείται το πτώμα, ή, εάν το πτώμα διετέθη, τον πραγματοποιήσαντα την διάθεσιν.
(6) Εν τω παρόντι άρθρω “πραγματοποιών την διάθεσιν” σημαίνει τον συγγενή, φύλον ή νόμιμον εκπρόσωπον του αποβιώσαντος όστις ευθύνεται διά την ταφήν τούτου.