25. Ανεξαρτήτως των διατάξεων του παρόντος Νόμου ή παντός ετέρου οικείου νόμου ή κανονισμών, η αρχή αδειών δύναται, διαρκούσης της εκρύθμου καταστάσεως, όπως χορηγή προσωρινάς αδείας διά τοιαύτην οδικήν χρήσιν οίαν ήθελεν υπό τας περιστάσεις κρίνει πρέπουσαν, διά χρονικόν διάστημα καθοριζόμενον υπ’ αυτής, εις οχήματα άτινα λόγω της εκρύθμου καταστάσεως δεν δύνανται να εκτελούν την οδικήν χρήσιν εν σχέσει προς την οποίαν εχορηγήθη άδεια δυνάμει των διατάξεων των διά του παρόντος Νόμου καταργουμένων Νόμων:
Νοείται ότι παν όχημα όπερ, προ της εκρύθμου καταστάσεως είχεν άδειαν δυνάμει των διατάξεων των διά του παρόντος Νόμου καταργουμένων Νόμων δι’ οιανδήποτε οδικήν χρήσιν, θα θεωρήται ως έχον την τοιαύτην άδειαν και μετά την λήξιν της εκρύθμου καταστάσεως:
Noείται περαιτέρω ότι, ανεξάρτητα από τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, η αρχή αδειών δύναται διαρκούσης της έκρυθμης κατάστασης να χορηγεί σε μη εγγεγραμμένα μηχανοκίνητα οχήματα, που έχουν αποκτήσει άδεια οδικής χρήσης για καθορισμένη περίοδο και καθορισμένο σκοπό, δυνάμει της δεύτερης επιφύλαξης της παραγράφου (1) του Κανονισμού 4 των περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών, προσωρινές άδειες για τέτοια οδική χρήση και υπό τέτοιους όρους όπως ήθελε κρίνει υπό τις περιστάσεις και για τέτοιο χρονικό διάστημα όπως ήθελε θεωρήσει πρέπον.
