7.-(1) Ανεξαρτήτως παντός εν τω παρόντι Νόμω διαλαμβανομένου εν περιπτώσει καταστροφής ή αναγκαστικής απωλείας της κατοχής οχήματος δημοσίας χρήσεως αναφορικώς προς το οποίον παρεχωρήθη άδεια οδικής χρήσεως η ισχύς της τοιαύτης αδείας ατονεί, εις δε τον τέως κάτοχον του τοιούτου οχήματος παρέχεται άδεια οδικής χρήσεως αναφορικώς προς έτερον όχημα, εάν ζητήση δι’ αιτήσεως αυτού την έκδοσιν της τοιαύτης αδείας εντός ανατρεπτικής προθεσμίας ενός έτους από της καταστροφής ή της αναγκαστικής απωλείας της κατοχής του οχήματος.
(2) Η αρχή αδειών κατά την χορήγησιν αδείας δυνάμει του εδαφίου (1) του παρόντος άρθρου εφαρμόζει κατ’ αναλογίαν τας σχετικάς περί αντικαταστάσεως οχημάτων διατάξεις του παρόντος Νόμου.
(3) Η δυνάμει του παρόντος άρθρου άδεια χορηγείται διά συγκεκριμένον όχημα πλήρως περιγραφόμενον εν τη προς τούτο υποβαλλομένη αιτήσει:
Νοείται ότι η αρχή αδειών δύναται να χορηγήση άδειαν δυνάμει του παρόντος εδαφίου υπό προθεσμίαν μέχρι τριών μηνών.
(4) Διά τους σκοπούς του παρόντος άρθρου ο όρος “καταστροφή του οχήματος” περιλαμβάνει σοβαράν βλάβην εις το όχημα καθιστώσαν την επισκευήν του τοιούτου οχήματος οικονομικώς ασύμφορον διά τον ιδιοκτήτην αυτού.