5.-(1) Πρόσωπο το οποίο παραβαίνει την απαγορευτική διάταξη του εδαφίου (1) του άρθρου 3 διαπράττει αδίκημα και υπόκειται, σε περίπτωση καταδίκης του, σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πεντακόσιες λίρες( σε περίπτωση όμως δεύτερης ή μεταγενέστερης καταδίκης, υπόκειται σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις χίλιες λίρες.
(2) Επιπρόσθετα το εκδικάζον δικαστήριο έχει εξουσία να διατάξει την κατάσχεση των αντιτύπων ή άλλων μέσων με τα οποία ή σε σχέση με τα οποία έχει διαπραχθεί το αδίκημα.
(3) Το δικαστήριο ενώπιον του οποίου έχει προσαφθεί κατηγορία εναντίον προσώπου για αδίκημα δυνάμει του εδαφίου (1) έχει εξουσία, κατόπιν ex parte αίτησης, να διατάξει αναστολή της περαιτέρω εμπορικής εκμετάλλευσης από τον κατηγορούμενο του αναφερόμενου στην κατηγορία κινηματογραφικού έργου κατά παράβαση των διατάξεων του εδαφίου (1) του άρθρου 3, μέχρι της τελικής εκδίκασης της υπόθεσης για την οποία έχει προσαφθεί η κατηγορία:
Νοείται ότι η έκδοση τέτοιου διατάγματος υπόκειται στις διατάξεις του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, των περί Δικαστηρίων Νόμων και των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών.
(4) Πρόσωπο εναντίον του οποίου έχει εκδοθεί διάταγμα δυνάμει του εδαφίου (3) και το οποίο παραβαίνει ή παραλείπει να συμμορφωθεί με το διάταγμα αυτό, είναι ένοχο αδικήματος και υπόκειται σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις χίλιες λίρες, ή και στις δύο αυτές ποινές.