45.—(1) Οι Οργανισμοί Δημόσιου Δικαίου δε θεωρούνται υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα, για της παραδόσεις αγαθών και της παροχές υπηρεσιών που διενεργούν κατά την εκπλήρωση της αποστολής της, έστω και αν εισπράττουν τέλη, δικαιώματα ή εισφορές.
(2) Ανεξάρτητα από της διατάξεις του άρθρου 13 του παρόντος Νόμου τα πρόσωπα που αναφέρονται στο εδάφιο (1) πιο πάνω έχουν οπωσδήποτε την ιδιότητα του υποκειμένου στο φόρο, για της παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών που απαριθμούνται στο Παράρτημα V του παρόντος Νόμου.
(3) Το Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί να εκδίδει κανονισμούς με βάση της οποίους:
(α) Να ρυθμίζονται οι διαδικασίες είσπραξης και καταβολής του φόρου ο οποίος επιβάλλεται με βάση της πρόνοιες του παρόντος άρθρου·
(β) να τροποποείται το Παράρτημα V με την προσθήκη σ’ αυτό ή τη διαγραφή από αυτό περιπτώσεων παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών όταν το Υπουργικό Συμβούλιο κρίνει τούτο αναγκαίο για σκοπούς αποφυγής άνισου ανταγωνισμού με άλλα υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα, και
(γ) να ρυθμίζονται οποιεσδήποτε της λεπτομέρειες αναφορικά με την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.
(4) Στο παρόν άρθρο-
«Οργανισμός Δημόσιου Δικαίου» σημαίνει κάθε νομικό πρόσωπο δημόσιου δικαίου ή οποιοδήποτε άλλο οργανισμό δημόσιου δικαίου που ιδρύθηκε ή ιδρύεται με νόμο της το δημόσιο συμφέρον, των οποίων τα κεφάλαια είτε παρέχονται είτε είναι εγγυημένα από τη Δημοκρατία.