12.-(1) Όταν ματαιώνεται σύμβαση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 7 και ο καταναλωτής έχει συμφωνήσει, με την παρακίνηση του προμηθευτή, πριν από τη ματαίωση της σύμβασης, να επωφεληθεί πιστώσεων που παραχωρήθηκαν από τον προμηθευτή ή από τρίτο πρόσωπο με σκοπό να πληρωθεί η αξία των εν λόγω αγαθών ή υπηρεσιών ή μέρος αυτής, περιλαμβανομένων οποιωνδήποτε πρόσθετων εξόδων για την παροχή τους, τότε ανεξάρτητα αν η συμφωνία παροχής πίστωσης περιλαμβάνεται στη σύμβαση ή αποτελεί το αντικείμενο ξεχωριστής σύμβασης και ανεξάρτητα αν η συμφωνία παροχής πίστωσης καθορίζει ή όχι το σκοπό της παρεχόμενης πίστωσης, η συμφωνία παροχής πίστωσης θεωρείται ότι έχει ματαιωθεί μαζί με τη ματαίωση της σύμβασης και ο καταναλωτής δε θα υπέχει οποιαδήποτε ευθύνη αναφορικά με τη συμφωνία παροχής πίστωσης, τηρουμένων των διατάξεων που αναφέρονται στο εδάφιο (2).
(2) Όταν, υπό τις περιστάσεις που αναφέρονται στο εδάφιο (1), είχε καταβληθεί οποιοδήποτε ποσό από το πρόσωπο, που παραχώρησε πίστωση στον προμηθευτή ή στον καταναλωτή δυνάμει συμφωνίας παροχής πίστωσης, το ποσό αυτό επιστρέφεται αμέσως, και αν πριν από την επιστροφή παρήλθε οποιαδήποτε χρονική περίοδος από το χρόνο κατά τον οποίο δόθηκε η ειδοποίηση ματαίωσης της σύμβασης, ο προμηθευτής, ή ανάλογα με την περίπτωση, ο καταναλωτής θα υπέχει ευθύνη προς καταβολή τόκου επί του ποσού που πληρώθηκε, και ο τόκος αυτός θα υπολογίζεται για την περίοδο αυτή με επιτόκιο που θα ίσχυε δυνάμει των όρων της συμφωνίας παροχής πίστωσης.