7.-(1) Αιτητής, ο οποίος εισέρχεται ή εισήλθε στη Δημοκρατία παράνομα, δεν υπόκειται σε τιμωρία λόγω μόνο της παράνομης εισόδου ή διαμονής του, νοουμένου ότι παρουσιάζεται, χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση, στις αρχές και εκθέτει τους λόγους της παράνομης εισόδου ή διαμονής του.
(2) Η αίτηση για αναγνώριση ιδιότητας του πρόσφυγα υποβάλλεται, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11, στα σημεία εισόδου της Δημοκρατίας κατά την άφιξη του αιτητή ή εντός της Δημοκρατίας σε οποιοδήποτε Αστυνομικό σταθμό ή στο Γραφείο του Λειτουργού Μετανάστευσης. Πρόσωπα, που εισήλθαν στη Δημοκρατία παράνομα, υποβάλλουν την αίτηση το συντομότερο δυνατό και χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση μετά την άφιξη τους.
(3) Αιτητής δύναται, αν το επιθυμεί, να επικοινωνήσει με τον Εκπρόσωπο της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες στη Δημοκρατία, στον οποίο επιτρέπεται πρόσβαση τόσο προς τον αιτητή, όσο και προς οποιαδήποτε πληροφορία γι’ αυτόν.
(4) Κράτηση του αιτητή επιτρέπεται μόνο για το σκοπό-
(α) Εξακρίβωσης της ταυτότητας του,
(β) εξακρίβωσης των στοιχείων πάνω στα οποία βασίζονται οι ισχυρισμοί, οι οποίοι περιέχονται στην αίτηση του αιτητή,
(γ) προστασίας της δημόσιας ασφάλειας και δημόσιας τάξης:
Νοείται ότι η κράτηση ανήλικου αιτητή επιτρέπεται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και ο τόπος κράτησης του αποφασίζεται ύστερα από συνεννόηση με το Τμήμα Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας.
(5) Αιτητής που κρατείται δυνάμει του εδαφίου (4) πληροφορείται σε γλώσσα που του είναι αντιληπτή, τους λόγους κράτησης του, όπως επίσης και για το δικαίωμα του να επικοινωνήσει με λειτουργό της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες και να εξασφαλίσει τις υπηρεσίες δικηγόρου.
(6) Η διάρκεια της κράτησης του αιτητή δυνάμει του εδαφίου (4) δεν μπορεί να υπερβεί τις οκτώ ημέρες. Η κράτηση δύναται να ανανεωθεί για περαιτέρω περιόδους οκτώ ημερών, ύστερα από διάταγμα του Δικαστηρίου, αλλά σε καμία περίπτωση η ολική κράτηση δυνάμει του εδαφίου (4) μπορεί να υπερβαίνει τις τριάντα δύο ημέρες.