19.-(1) Σε περίπτωση κατά την οποία αιτητής δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή δεν του αναγνωρίζεται καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, η Αρχή ή η Αναθεωρητική Αρχή μπορεί να συστήσει στο Λειτουργό Μετανάστευσης, τη χορήγηση σ΄αυτόν άδειας διαμονής για περιορισμένη χρονική περίοδο, στις περιπτώσεις όπου -
(α) Η απέλαση του αιτητή είναι εκ του νόμου ή εκ των πραγμάτων αδύνατη,
(β) η έκδοση του στη χώρα ιθαγένειας δεν ενδείκνυται λόγω της επικρατούσας εκεί κατάστασης,
(γ) ο αιτητής δυνατό να έχει εύλογες πιθανότητες για να του δοθεί θεώρηση διαβατηρίου (visa) από άλλη ασφαλή χώρα, η οποία δυνατό να είναι διατεθειμένη να εξετάσει το αίτημα του για άσυλο,
(δ) η χορήγηση άδειας διαμονής επιβάλλεται για ανθρωπιστικούς λόγους, νοουμένου ότι οι λόγοι αυτοί δεν συνιστούν λόγους για τους οποίους μπορεί να παραχωρηθεί συμπληρωματική προστασία δυνάμει του άρθρου 19Α.
(2) Δε συστήνεται η χορήγηση άδειας διαμονής για περιορισμένη χρονική περίοδο στις περιπτώσεις όπου, με απόφαση της Αρχής ή της Αναθεωρητικής Αρχής, ισχύουν, κατ’ αναλογία, για τον εν λόγω αιτητή, οι διατάξεις των άρθρων 5 και 6.
(3) Σε περίπτωση χορήγησης άδειας διαμονής για περιορισμένη χρονική περίοδο ισχύουν, κατ’ αναλογία, οι διατάξεις του άρθρου 9.
(4) Η διαδικασία που ακολουθείται για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου καθορίζεται με Κανονισμούς.