62.—(1) Η λύση του αμοιβαίου κεφαλαίου επέρχεται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
(α) Κατόπιν ανακλήσεως της άδειας λειτουργίας του από την Επιτροπή, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 120·
(β) κατόπιν αποφάσεως της Συνελεύσεως των Μεριδιούχων, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 61·
(γ) κατόπιν αποφάσεως της Εταιρείας Διαχειρίσεως, εφόσον κρίνει ότι η συνέχιση της λειτουργίας του αμοιβαίου κεφαλαίου παραβλάπτει τα συμφέροντα των μεριδιούχων
(δ) με την πάροδο του χρόνου διάρκειας του αμοιβαίου κεφαλαίου, εφόσον ο Κανονισμός του προβλέπει καθορισμένη διάρκεια του αμοιβαίου κεφαλαίου·
(ε) με την επέλευση άλλου περιστατικού που αποτελεί λόγο λύσεως του αμοιβαίου κεφαλαίου, προβλεπόμενου στον Κανονισμό του αμοιβαίου κεφαλαίου·
(στ) με τη διάλυση, την πτώχευση ή την παραίτηση της Εταιρείας Διαχειρίσεως ή του Θεματοφύλακα του αμοιβαίου κεφαλαίου αν δεν καταστεί δυνατή ή αντικατάσταση τους-
(ζ) με την εξαγορά του συνόλου των μεριδίων του αμοιβαίου κεφαλαίου· και
(η) με τη συγχώνευσή του με άλλο αμοιβαίο κεφάλαιο.
(2) Σε κάθε περίπτωση λύσεως του αμοιβαίου κεφαλαίου, εκτός των προβλεπομένων στις παραγράφους (ζ) και (η) του εδαφίου (1), το αμοιβαίο κεφάλαιο τίθεται σε θέση εκκαθάρισης, κατά τα οριζόμενα στις επόμενες διατάξεις του κεφαλαίου αυτού και σε Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος Νόμου.
(3) Από της λύσεως του αμοιβαίου κεφαλαίου, δεν επιτρέπονται οι εκδόσεις νέων μεριδίων και η εξαγορά των παλαιών.