26.—(1) Όταν ο Επιθεωρητής λαμβάνει δείγμα οποιασδήποτε ουσίας ή ύλης για εξέταση σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, είτε αυτή αποτελεί απόβλητο είτε μή, οφείλει να διαμοιράζει την ποσότητα που λαμβάνει σε τρία μέρη και να παραδίδει το ένα μέρος στο φορέα εκμετάλλευσης της σχετικής εγκατάστασης ή στο νόμιμο αντιπρόσωπο του, να υποβάλλει το δεύτερο μέρος στο αρμόδιο εργαστήριο για τις σχετικές αναλύσεις και να φυλάσσει το τρίτο μέρος για περίοδο τουλάχιστον έξι μηνών με σκοπό να χρησιμοποιηθεί, εφόσον κριθεί αναγκαίο, για επαλήθευση ή αναφορά.
(2) Το Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί να εκδώσει κανονισμούς με τους οποίους θα καθορίζονται οι λεπτομέρειες ως προς τους τρόπους δειγματοληψίας, τις ποσότητες των δειγμάτων, τα σημεία από τα οποία λαμβάνονται, τις ουσίες ή τις ύλες που θα λαμβάνονται, τις συχνότητες που θα λαμβάνονται και τις ημέρες και ώρες που θα λαμβάνονται.
(3) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου «αρμόδιο εργαστήριο» σημαίνει το Γενικό Χημείο του Υπουργείου Υγείας ή οποιοδήποτε άλλο χημικό εργαστήριο το οποίο ο Υπουργός καθορίζει με απόφασή του ως κατάλληλο για διενέργεια αναλύσεων για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου και του παρέχει σχετική εξουσιοδότηση.
(4) Εάν το δείγμα νερού θα χρησιμοποιηθεί για σκοπούς παρακολούθησης της τήρησης οποιουδήποτε ποιοτικού προτύπου περιβάλλοντος για τα νερά, τότε αυτό πρέπει να ληφθεί από σημείο πλησιέστερο προς το σημείο απόρριψης αποβλήτων ώστε να είναι κατά το δυνατό πιο αντιπροσωπευτικό της ποιότητας του υδάτινου περιβάλλοντος της περιοχής όπου πραγματοποιούνται απορρίψεις· η συχνότητα των δειγματοληψιών σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να είναι τέτοια ώστε, λαμβανομένων υπόψη των φυσικών διακυμάνσεων των υδρολογικών συνθηκών, να μπορούν να διαπιστώνονται κάθε είδους και βαθμού μεταβολές του υδάτινου περιβάλλοντος.