12.—(1) Κανένα πρόσωπο δεν αποστέλλει ή μεριμνά ή επιτρέπει την αποστολή οποιωνδήποτε γεωργικών προϊόντων ή βοηθά ή προωθεί την αποστολή είτε άμεσα είτε έμμεσα, σε κράτος-μέλος εκτός εάν τα προϊόντα αυτά έχουν ελεγχθεί και εγκριθεί από τον Επιθεωρητή σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου.
(2) Οποιοδήποτε πρόσωπο προτίθεται να αποστείλει γεωργικά προϊόντα σε κράτος-μέλος οφείλει να γνωστοποιήσει γραπτώς, τουλάχιστο δύο μέρες πριν, την πρόθεσή του αυτή στην αρμόδια αρχή με γνωστοποίηση που καθορίζεται με Διάταγμα που εκδίδεται δυνάμει του παρόντος Νόμου, παρέχοντας όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που περιέχονται στη γνωστοποίηση καθώς επίσης τον τόπο και την περίοδο πραγματοποίησης του ελέγχου από τον Επιθεωρητή:
Νοείται ότι σε περίπτωση που το μέσο μεταφοράς με το οποίο πρόκειται να μεταφέρει το προϊόν στο χώρο επιθεώρησης, φθάσει νωρίτερα, ή είναι έτοιμο να φορτωθεί νωρίτερα από ότι αναμενόταν, ο Επιθεωρητής δύναται, κατά τη κρίση του, να δεχτεί μια συντομότερη ειδοποίηση.
(3) Γεωργικά προϊόντα προέλευσης κράτους-μέλους, εισέρχονται ελεύθερα στη Δημοκρατία, οσάκις συνοδεύονται από πιστοποιητικό καταλληλότητας που εκδίδεται από την αρμόδια αρχή του κράτους-μέλους, χωρίς συστηματικό έλεγχο. Για τα προϊόντα αυτά, ο έμπορος οφείλει να δίδει, τουλάχιστο δύο μέρες πριν, εγγράφως όλες τις απαραίτητες πληροφορίες στην αρμόδια αρχή. Σε περίπτωση που κρίνεται αναγκαία η διενέργεια ελέγχου εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 17.