20.—(1) Όταν αδίκημα δυνάμει του παρόντος Νόμου διαπράττεται από νομικό πρόσωπο ή από πρόσωπο που ενεργεί εκ μέρους νομικού προσώπου και αποδεικνύεται ότι έχει διαπραχθεί με τη συγκατάθεση, συνενοχή ή έγκριση ή έχει διευκολυνθεί από την επιδειχθείσα αμέλεια συμβούλου, διευθυντή, γραμματέα ή οποιουδήποτε άλλου φυσικού προσώπου που φαίνεται ότι ενεργεί υπό τέτοια ιδιότητα το φυσικό αυτό πρόσωπο είναι επίσης ένοχο του προαναφερθέντος αδικήματος.
(2) Όταν αδίκημα δυνάμει του παρόντος Νόμου διαπράττεται από Επιθεωρητή ο οποίος εγκρίνει, επιτρέπει την ταξινόμηση, ή επιτρέπει την κατάταξη προϊόντων, όχι καλή τη πίστει εξ όσων κάλλιον γνωρίζει και πιστεύει, είναι ένοχος αδικήματος και υπόκειται σε πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις χίλιες λίρες ή σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες ή και στις δύο αυτές ποινές.