11.—(1) Με βάση τις οριακές τιμές και τα όρια συναγερμού που καθορίζονται στους Κανονισμούς, δυνάμει του εδαφίου (2) του άρθρου 8, πρέπει να εκτιμάται η ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα σε ολόκληρη την επικράτεια της Δημοκρατίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.
(2) Σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στους Κανονισμούς δυνάμει της παραγράφου (γ) του εδαφίου (2) και για τους ρύπους τους οποίους αφορά, οι μετρήσεις είναι υποχρεωτικές στις ακόλουθες ζώνες:
(α) Στους οικισμούς,
(β) στις ζώνες όπου τα επίπεδα κυμαίνονται μεταξύ των οριακών τιμών και του ανώτερου ορίου εκτίμησης, και
(γ) στις λοιπές ζώνες όπου τα επίπεδα υπερβαίνουν τις οριακές τιμές.
(3) Οι μετρήσεις που αναφέρονται στο εδάφιο (2) μπορούν να συμπληρώνονται από τεχνικές προσομοίωσης ώστε να παρέχεται η δέουσα πληροφόρηση σχετικά με την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα.
(4) Για την αξιολόγηση της ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα μπορεί να χρησιμοποιείται συνδυασμός μετρήσεων και τεχνικών προσομοίωσης όταν τα επίπεδα, για ένα αντιπροσωπευτικό χρονικό διάστημα, είναι χαμηλότερα του ανώτερου ορίου εκτίμησης.
(5) Όταν τα επίπεδα είναι χαμηλότερα του κατώτερου ορίου εκτίμησης, η εκτίμηση των επιπέδων είναι δυνατό να πραγματοποιείται απλώς μέσω τεχνικών προσομοίωσης ή αντικειμενικής εκτίμησης:
Νοείται ότι, η διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται στους οικισμούς όταν πρόκειται για ρύπους για τους οποίους έχουν καθοριστεί όρια συναγερμού.
(6) Οι μετρήσεις ρύπων πραγματοποιούνται σε σταθερά σημεία, είτε συνεχώς, είτε με τυχαία δειγματοληψία και ο αριθμός των μετρήσεων πρέπει να είναι επαρκής ώστε να επιτρέπει τον καθορισμό επιπέδων.