1. Η κυριότητα επί αεροδρομίου μπορεί να ανήκει πλήρως ή εν μέρει στο κράτος, σε οργανισμό τοπικής αυτοδιοικήσεως ή σε άλλο νομικό πρόσωπο δημόσιου δικαίου ή σε φυσικό ή νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, ελεγχόμενο οικονομικά από ιδιώτες ή από το κράτος ή νομικό πρόσωπο δημόσιου δικαίου.
2. Η κυριότητα επί αεροδρομίου, όπως και τα ελέγχοντα οικονομικά συμφέροντα μπορούν να μεταβιβάζονται, πλήρως ή εν μέρει, από τον δημόσιο στον ιδιωτικό και από τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα.
3. Η κυριότητα ή δικαίωμα από χρηματοδοτική μίσθωση (leasing) ή άλλο δικαίωμα εκμεταλλεύσεως αερολιμένα, που δεν ανήκει στο κράτος, μεταβιβάζεται ύστερα από έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου. Χωρίς έγκριση η άδεια του αερολιμένα θεωρείται ως ανακληθείσα με την σύναψη της συμβάσεως μεταβιβάσεως.
4. Η διοίκηση αεροδρομίου που ανήκει στον δημόσιο τομέα μπορεί να ανατίθεται σε ιδιώτες.
6. Παρά τις διατάξεις του περί Κτήσεως Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Αλλοδαποί) Νόμου και του άρθρου 18 του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακάτοχοι, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου, το Υπουργικό Συμβούλιο έχει εξουσία να συνάπτει Σύμβαση Δημοσίου δυνάμει των περί Προσφορών του Δημοσίου Νόμων του 1997 μέχρι 2001, με την οποία να εκμισθώνει οποιοδήποτε αεροδρόμιο ή να αναθέτει σε οποιοδήποτε πρόσωπο την κατασκευή, διαχείριση, ανάπτυξη, επέκταση, τροποποίηση, διεύθυνση ή λειτουργιά οποιουδήποτε αεροδρομίου.