57.—(1) Παραβίαση υποχρέωσης που επιβάλλεται από τον παρόντα Νόμο και τους Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει αυτού ή/και το Άρθρο 30 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2008, αποτελεί αστικό αδίκημα δυνάμει του περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου, έναντι οποιουδήποτε προσώπου μπορεί να υποστεί ζημιά από την παράβαση της υποχρέωσης αυτής.
(2) Παράβαση οποιασδήποτε υποχρέωσης δυνάμει του παρόντος Νόμου ή/και του Άρθρου 30 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2008 από οποιοδήποτε πρόσωπο δημιουργεί, με την επιφύλαξη των νομικών αρχών που εφαρμόζονται σε αγωγές για αθέτηση θέσμιων καθηκόντων, αγώγιμο δικαίωμα προς όφελος του ζημιωθέντος προσώπου.
(3) Η δυνάμει του πιο πάνω εδαφίου ευθύνη, δε δύναται να περιοριστεί ή να αποκλειστεί με οποιοδήποτε συμβατικό όρο, με οποιαδήποτε ειδοποίηση ή με οποιαδήποτε άλλη πρόνοια.
(4) Στο παρόν άρθρο ο όρος «ζημιά» σημαίνει σωματική βλάβη και θάνατο.