20.—(1) (α) Σε περίπτωση προσβολής, παρούσας ή απειλουμένης, των δικαιωμάτων, τα οποία απορρέουν από καταχωρημένη τοπογραφία, ο δικαιούχος της τοπογραφίας δύναται με αγωγή να απαιτήσει την άρση της προσβολής και την παράλειψη της στο μέλλον.
(β) Το Δικαστήριο το οποίο διαπιστώνει προσβολή δικαιώματος τοπογραφίας δύναται να διατάξει τον παραβάτη να μην επαναλάβει την εν λόγω προσβολή στο μέλλον. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης προς την απαγόρευση αυτή το Δικαστήριο δύναται να επιβάλει για διασφάλιση της συμμόρφωσης, χρηματική ποινή η οποία δεν υπερβαίνει τις τριάντα πέντε χιλιάδες λίρες (£35,000) ή σε φυλάκιση η οποία δεν υπερβαίνει τα τρία (3) έτη ή και στις δύο αυτές ποινές.
(2) Σε περίπτωση που η παραπάνω προσβολή ενέχει υπαιτιότητα, ο ζημιωθείς δικαιούχος της καταχωρημένης τοπογραφίας δύναται με την ίδια αγωγή να απαιτήσει και την αποκατάσταση της ζημίας ή την απόδοση της ωφέλειας από την αθέμιτη εκμετάλλευση της προστατευόμενης τοπογραφίας ή την πληρωμή ποσού ανάλογου προς το τίμημα άδειας εκμεταλλεύσεως.
(3) Τα δικαιώματα του εδαφίου (2) παρέχονται και σε αυτόν που έχει καταθέσει στον Έφορο αίτηση καταχωρήσεως τοπογραφίας σύμφωνα με το άρθρο 12 και αναμένει την έκδοση πιστοποιητικού καταχωρήσεως σύμφωνα με το άρθρο 14, εάν τρίτος δολίως αναπαράγει, εκμεταλλεύεται εμπορικά, ή εισάγει την εν λόγω τοπογραφία.
(4) Οι πιο πάνω απαιτήσεις παραγράφονται μετά πάροδο πέντε ετών αφότου ο κάτοχος του πιστοποιητικού έλαβε γνώση είτε της προσβολής είτε της ζημιάς και του προς αποζημίωση υποχρέου, οπωσδήποτε δε μετά πάροδο είκοσι ετών από την προσβολή.
(5) Σε περίπτωση ευοδώσεως της αγωγής, το δικαστήριο δύναται να διατάξει την καταστροφή των προϊόντων που κατασκευάσθηκαν κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος Νόμου. Το δικαστήριο δύναται επίσης αντί της καταστροφής να διατάξει την απόδοση των προϊόντων ή μέρους αυτών στον ενάγοντα για ολική ή μερική αποζημίωσή του, εάν αυτός το ζητήσει.