13. Παρά την ύπαρξη οποιασδήποτε συμβατικής ρήτρας, η οποία καθιστά ή σκοπεί να καταστήσει εφαρμοστέο στη σύμβαση το δίκαιο άλλης επικράτειας, εξαιρουμένων των κρατών-μελών, ο παρών Νόμος τυγχάνει εφαρμογής, εάν τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα συντρέχουν, δηλαδή -
(α) Η ρήτρα αυτή, κατά την κρίση του δικαστηρίου, έχει ως αποτέλεσμα την εφαρμογή δικαίου κατώτερης προστασίας από την προστασία που παρέχεται στον πιστωτή σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου· ή
(β) κατά τη σύναψη της σύμβασης ο πιστωτής είχε τη συνήθη διαμονή του στη Δημοκρατία και τα αναγκαία μέτρα για τη σύναψη ή την εκπλήρωση της σύμβασης είχαν ληφθεί στην επικράτεια της Δημοκρατίας από τον πιστωτή ή από άλλους για λογαριασμό του πιστωτή· ή
(γ) κατά τη σύναψη της σύμβασης ο πιστωτής είχε τη συνήθη διαμονή του σε κράτος-μέλος και τα αναγκαία μέτρα για τη σύναψη ή την εκπλήρωση της σύμβασης είχαν ληφθεί στην επικράτεια του εν λόγω κράτους-μέλους από τον πιστωτή ή από άλλους για λογαριασμό του πιστωτή.