7.-(1) Με την επιφύλαξη του εδαφίου (6), σε κάθε υπήκοο κράτους μέλους, που έχει δικαίωμα διαμονής, χορηγείται έγγραφη άδεια διαμονής. Η άδεια διαμονής πρέπει να περιέχει μνεία, το κείμενο της οποίας περιλαμβάνεται στο συνημμένο στον παρόντα Νόμο Πρώτο Παράρτημα.
(2) Η άδεια διαμονής έχει διάρκεια ισχύος τουλάχιστον πέντε ετών από την ημερομηνία έκδοσής της, ισχύει για ολόκληρη την επικράτεια της Δημοκρατίας και ανανεώνεται αυτόματα κατόπιν αίτησης του ενδιαφερομένου.
(3) Διακοπές της διαμονής, οι οποίες δεν υπερβαίνουν τους έξι συνεχείς μήνες ή και απουσίες για την εκπλήρωση στρατιωτικών υποχρεώσεων, δεν θίγουν την ισχύ της άδειας διαμονής.
(4) Η ισχύουσα άδεια διαμονής δεν δύναται να αφαιρεθεί από τον εργαζόμενο από μόνο το γεγονός ότι δεν απασχολείται πλέον, είτε, διότι κατέστη προσωρινά ανίκανος προς εργασία, λόγω ασθένειας ή ατυχήματος, είτε, διότι είναι ακούσια άνεργος σύμφωνα με σχετική πιστοποίηση του Τμήματος Εργασίας.
(5) Κατά την πρώτη ανανέωση, η διάρκεια ισχύος της άδειας διαμονής δύναται να περιορισθεί σε ένα χρόνο, αν ο κάτοχός της είναι ακούσια άνεργος στη Δημοκρατία για δώδεκα και πλέον συνεχείς μήνες. Μετά την εκπνοή αυτού του χρόνου δεν ανανεώνεται η άδεια διαμονής, αν ο κάτοχος αυτής εξακολουθεί να παραμένει άνεργος.
(6) Στα μέλη οικογένειας, τα οποία δεν έχουν την ιθαγένεια κράτους μέλους, χορηγείται έγγραφο διαμονής της ίδιας ισχύος με αυτό που χορηγείται στον υπήκοο κράτους μέλους από τον οποίο εξαρτώνται.