4.(1) Κάθε χρήστης πρέπει να εκτιμά τους κινδύνους στους οποίους οι περιορισμένες χρήσεις ενδέχεται να εκθέσουν την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον, χρησιμοποιώντας ως ελάχιστον κριτήριον τα στοιχεία εκτίμησης και την διαδικασία που εκτίθεται στα Μέρη Α και Β του Παραρτήματος ΙΙΙ.
(2) Η εκτίμηση η οποία αναφέρεται στο εδάφιο (1) του παρόντος άρθρου πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα την τελική κατάταξη των περιορισμένων χρήσεων σε 4 Κατηγορίες με τη διαδικασία του Παραρτήματος ΙΙΙ και η κατάταξη αυτή πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα τον καθορισμό επιπέδων περιορισμού σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5.
(3) Σε περίπτωση κατά την οποία υπάρχει αμφιβολία ως προς την Κατηγορία που ενδείκνυται για την κατάταξη της προτεινόμενης περιορισμένης χρήσης, πρέπει να εφαρμόζονται τα αυστηρότερα περιοριστικά μέτρα, εκτός αν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, με την σύμφωνη γνώμη του Υπουργού, δικαιολογούν την εφαρμογή λιγότερο αυστηρών μέτρων προστασίας.
(4) Κατά την εκτίμηση, η οποία αναφέρεται στο εδάφιο (1) του παρόντος άρθρου, πρέπει να λαμβάνεται ιδιαίτερα υπόψη το ζήτημα της διάθεσης αποβλήτων και καταλοίπων και αν είναι αναγκαίο θα πρέπει να εφαρμόζονται τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας για την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος.
(5) Τα αποτελέσματα της εκτίμησης με βάση το εδάφιο (1) του παρόντος άρθρου πρέπει να φυλάσσονται από τον χρήστη σε κατάλληλο Αρχείο τουλάχιστον για δέκα (10) χρόνια μετά την διακοπή της περιορισμένης χρήσης και να τίθενται στη διάθεση του Υπουργού, σε κατάλληλη μορφή, ως μέρος της κοινοποίησης, η οποία προβλέπεται από τις διατάξεις των άρθρων 7, 8 και 9 ή εφόσον ο Υπουργός το ζητήσει.