20.-(1) Το δικαστήριο από το οποίο ένα πρόσωπο καταδικάστηκε για παράβαση του άρθρου 12 του Νόμου αυτού δύναται, με αίτηση του Διευθυντή, να εκδώσει διάταγμα (που στο εξής θα αναφέρεται ως «το διάταγμα συντήρησης») το οποίο να διατάσσει όπως, το πρόσωπο που καταδικάστηκε, συντηρεί τη σύζυγο ή το τέκνο ή το σύζυγο ή το γονέα αυτού, ανάλογα με την περίπτωση, και το διάταγμα αυτό δύναται να προνοεί ότι, το πρόσωπο που καταδικάστηκε οφείλει να πληρώνει στη σύζυγο ή στο τέκνο ή στο σύζυγο ή στο γονέα του, ανάλογα με την περίπτωση, ή στο Διευθυντή, ή σε άλλο πρόσωπο, για να χρησιμοποιεί ο εν λόγω σύζυγος, το τέκνο, ή ο γονέας, τέτοιο ποσό όπως το δικαστήριο ήθελε θεωρήσει εύλογο, αφού λάβει υπόψη τα οικονομικά μέσα του προσώπου προς το οποίο απευθύνεται το διάταγμα.
(2) Το διάταγμα συντήρησης δύναται, σε οποιοδήποτε χρόνο, να τροποποιηθεί, μεταβληθεί, ανακληθεί ή να κηρυχθεί από το δικαστήριο ότι έληξε και το δικαστήριο δύναται, με αίτηση του Διευθυντή, από καιρό σε καιρό, να αυξάνει ή ελαττώνει το ποσό οποιασδήποτε πληρωμής που πρέπει να γίνει με διαταγή του δικαστηρίου.