8. (1) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις οποιουδήποτε άλλου νόμου, αρμόδιο δικαστήριο στο οποίο παρέχεται διά του παρόντος δικαιοδοσία να εξετάσει και αποφασίσει ισχυρισμό και να αποδώσει θεραπείες σε πρωτογενή αίτηση δυνάμει του άρθρου 7 είναι -
(α)Σε σχέση με υπόθεση επαρχιακού δικαστηρίου που εκκρεμεί σ’ εκείνο το στάδιο ενώπιον επαρχιακού δικαστηρίου, ο διοικητικός Πρόεδρος οποιουδήποτε επαρχιακού δικαστηρίου ο οποίος δεν ασκεί τα καθήκοντά του στο δικαστήριο στο οποίο εκκρεμεί η υπόθεση και δεν είχε συμμετοχή σε οποιοδήποτε στάδιο στην εξέτασή της, ή σε περίπτωση που δεν υπάρχει διοικητικός Πρόεδρος που να μην ασκεί τα καθήκοντά του στο εν λόγω δικαστήριο και να μην είχε συμμετοχή σε οποιοδήποτε στάδιο στην εξέταση της υπόθεσης, ο αμέσως αρχαιότερος Πρόεδρος επαρχιακού δικαστηρίου ή άλλος δικαστής που ικανοποιεί τα πιο πάνω, ως ήθελε ορίσει για την περίπτωση το Ανώτατο Δικαστήριο,
(β)σε σχέση με υπόθεση επαρχιακού δικαστηρίου που εκκρεμεί σ’ εκείνο το στάδιο στο Ανώτατο Δικαστήριο, ή με υπόθεση του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εκκρεμεί στο εν λόγω δικαστήριο σε οποιοδήποτε στάδιο, τρεις δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ως ήθελε ορίσει για την περίπτωση το Ανώτατο Δικαστήριο:
Νοείται ότι δυνάμει της παρούσας παραγράφου ορίζονται δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου οι οποίοι δεν είχαν συμμετοχή σε οποιοδήποτε στάδιο εξέτασης της υπόθεσης.
(2) Απόφαση του αρμόδιου, κατά τα διαλαμβανόμενα στην παράγραφο (β) του εδαφίου (1), δικαστηρίου είναι τελεσίδικη και δεν υπόκειται σε έφεση.