15.-(1) Δικαστήριο που εκδικάζει ποινικό αδίκημα που προβλέπεται στον παρόντα Νόμο έχει εξουσία να εκδίδει οποιοδήποτε ενδιάμεσο ή τελικό διάταγμα, απαγορευτικό ή αποτρεπτικό ή προστακτικό που τερματίζει την αναστολή ή επιβάλλει τη μη επανάληψη της πράξης ή της παράλειψης, που συνιστά το ποινικό αδίκημα.
(2) Άνευ επηρεασμού της γενικότητας του εδαφίου (1), εάν πρόσωπο καταδικαστεί για αδίκημα προβλεπόμενο στον παρόντα Νόμο, το Δικαστήριο το οποίο καταδικάζει το εν λόγω πρόσωπο δύναται, εάν κρίνει τούτο δέον, ως εκ των περιστάσεων της υπόθεσης, να διατάξει όπως το ελεγχόμενο είδος και όλα όσα αφορούν την εισαγωγή και/ή εξαγωγή ελεγχόμενου είδους ή την διενέργεια ελεγχόμενης δραστηριότητας δημευθούν:
Νοείται ότι, οι διατάξεις του παρόντος εδαφίου δεν εφαρμόζονται σε σχέση με ελεγχόμενο είδος το οποίο κατακρατείται ή κατάσχεται ως υποκείμενο σε δήμευση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 17 του παρόντος Νόμου.