13.-(1) Οι πληροφορίες που γνωστοποιούνται στη Δημοκρατία από ένα άλλο κράτος μέλος υπό οποιαδήποτε μορφή, καλύπτονται από την υποχρέωση τήρησης του επαγγελματικού απορρήτου και τυγχάνουν της προστασίας που προβλέπεται για τέτοιου είδους πληροφορίες από τις νομοθετικές, κανονιστικές διατάξεις και τις διοικητικές πρακτικές που ισχύουν στη Δημοκρατία.
(2) Οι πληροφορίες που αναφέρονται στο εδάφιο (1) δύνανται να χρησιμοποιούνται ως ακολούθως:
(α) Για την εφαρμογή και την επιβολή της νομοθεσίας της Δημοκρατίας αναφορικά με τους φόρους που καλύπτονται από το άρθρο 4·
(β) για τον προσδιορισμό και την επιβολή άλλων φόρων και δασμών που καλύπτονται από το άρθρο 4 του περί Αμοιβαίας Συνδρομής για την Είσπραξη Απαιτήσεων Σχετικών με Φόρους, Δασμούς και Άλλα Μέτρα Νόμου, όπως αυτός εκάστοτε τροποποιείται ή αντικαθίσταται, καθώς και για τον προσδιορισμό και την επιβολή υποχρεωτικών εισφορών κοινωνικής ασφάλισης·
(γ) σε περίπτωση δικαστικής ή διοικητικής διαδικασίας που ενδέχεται να επισύρει κυρώσεις, όταν η διαδικασία αυτή κινείται κατόπιν παραβάσεων της φορολογικής νομοθεσίας, χωρίς να επηρεάζονται οι γενικοί κανόνες και διατάξεις που διέπουν τα δικαιώματα των κατηγορουμένων και των μαρτύρων σε τέτοια διαδικασία.
(3) Με την άδεια της αρμόδιας αρχής της Δημοκρατίας η οποία γνωστοποιεί πληροφορίες σύμφωνα με τον παρόντα Νόμο και στο μέτρο που αυτό επιτρέπεται δυνάμει της νομοθεσίας του κράτους μέλους της αρμόδιας αρχής που λαμβάνει τις πληροφορίες, οι πληροφορίες και τα έγγραφα που λαμβάνονται σύμφωνα με τον παρόντα Νόμο, δύνανται να χρησιμοποιούνται για σκοπούς διαφορετικούς από εκείνους που αναφέρονται στο εδάφιο (2). Η άδεια αυτή χορηγείται εάν οι πληροφορίες δύνανται να χρησιμοποιηθούν για παρόμοιους σκοπούς στη Δημοκρατία.
(4) Όταν η αρμόδια αρχή στη Δημοκρατία θεωρεί ότι οι πληροφορίες τις οποίες έλαβε από την αρμόδια αρχή ενός άλλου κράτους μέλους ενδέχεται να είναι χρήσιμες για τους σκοπούς που αναφέρονται στο εδάφιο (2) στην αρμόδια αρχή τρίτου κράτους μέλους, δύναται να τις διαβιβάζει σε αυτήν την τελευταία αρμόδια αρχή, νοουμένου ότι η διαβίβαση αυτή είναι σύμφωνη με τους κανόνες και τις διαδικασίες που προβλέπονται στον παρόντα Νόμο. Σε τέτοια περίπτωση, η αρμόδια αρχή της Δημοκρατίας ενημερώνει την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους από το οποίο προήλθαν οι πληροφορίες σχετικά με την πρόθεσή της να γνωστοποιήσει τις πληροφορίες σε τρίτο κράτος μέλος. Το κράτος μέλος από το οποίο προήλθαν οι πληροφορίες δύναται να προβάλει αντίρρηση για τη γνωστοποίηση των πληροφοριών εντός δέκα εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία κατά την οποία έλαβε την ενημέρωση από τη Δημοκρατία που επιθυμεί να γνωστοποιήσει τις πληροφορίες:
(5) Όλες οι αρμόδιες αρχές στη Δημοκρατία, δύνανται να επικαλούνται πληροφορίες, εκθέσεις, δηλώσεις και κάθε άλλο έγγραφο, ή επικυρωμένα γνήσια αντίγραφα ή αποσπάσματά αυτών, που έχουν γνωστοποιηθεί στη Δημοκρατία σύμφωνα με τον παρόντα Νόμο, ως αποδεικτικά στοιχεία υπό τους ίδιους όρους που επικαλούνται παρόμοιες πληροφορίες, εκθέσεις, δηλώσεις και οποιαδήποτε άλλα έγγραφα, τα οποία παρέχονται από μια άλλη αρχή της Δημοκρατίας.
(6) Με την επιφύλαξη των εδαφίων (1) έως (4), οι πληροφορίες που κοινοποιούνται μεταξύ κρατών μελών σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 7Γ, χρησιμοποιούνται για σκοπούς αξιολόγησης υψηλών κινδύνων σε σχέση με τις τιμές μεταβίβασης και άλλων κινδύνων σε σχέση με τη διάβρωση της φορολογικής βάσης και τη μετατόπιση κερδών, περιλαμβανομένης της αξιολόγησης του κινδύνου μη συμμόρφωσης μελών του Ομίλου ΠΕ με τους εφαρμοστέους κανόνες για τις τιμές μεταβίβασης και κατά περίπτωση για οικονομικές και στατιστικές αναλύσεις· οι διορθώσεις των τιμών μεταβίβασης από τις φορολογικές αρχές του κράτους μέλους παραλαβής δεν βασίζονται στις πληροφορίες που ανταλλάσσονται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 7Γ: