55.-(1) Όταν υπάρχει εύλογη υποψία εναντίον προσώπου ότι διέπραξε αδίκημα κατά παράβαση του παρόντος Νόμου ή των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων Κανονισμών, ο Διευθυντής ή δασικός λειτουργός δεόντως εξουσιοδοτημένος από τον Διευθυντή, δύναται να συμβιβάσει το αδίκημα, αποδεχόμενος πληρωμή χρηματικής ποινής, που καθορίζει ο Διευθυντής, η οποία είναι ανάλογη με τη σοβαρότητα του αδικήματος, αλλά δεν υπερβαίνει το ποσό που αναφέρεται στο Παράρτημα ΙΙΙ και αφορά το συγκεκριμένο αδίκημα꞉
Νοείται ότι, για αδικήματα σε σχέση με τη φωτιά, όπως αυτά καθορίζονται στο άρθρο 32, ο Διευθυντής δεν δύναται να συμβιβάσει το αδίκημα εξώδικα, αλλά μόνο να διώξει ποινικά τον παρανομούντα, νοουμένου ότι από την πυρκαγιά προκαλείται ζημιά σε οποιοδήποτε δάσος ή δασώδη έκταση ή ακίνητη ιδιοκτησία.
(2) Οι διατάξεις του εδαφίου (1) δεν τυγχάνουν εφαρμογής για τα αδικήματα του άρθρου 51.
(3) Η πληρωμή της χρηματικής ποινής γίνεται στο δασικό γραφείο ή σταθμό του Τμήματος Δασών που αναφέρεται στην ειδοποίηση.
(4) Όταν οποιαδήποτε πράξη ή παράλειψη που συνιστά αδίκημα κατά παράβαση του παρόντος Νόμου δεν τερματίζεται σύμφωνα με τις οδηγίες του Διευθυντή, για κάθε ημέρα για την οποία η πράξη ή η παράλειψη συνεχίζεται, θεωρείται ότι διαπράττεται νέο αδίκημα το οποίο ο Διευθυντής μπορεί να συμβιβάσει δυνάμει του παρόντος άρθρου ή να ξεκινήσει διαδικασίες ενώπιον οποιουδήποτε Δικαστηρίου.
(5) Ο συμβιβασμός του αδικήματος και πληρωμή χρηματικής ποινής δεν αποτελεί καταδίκη:
Νοείται ότι, το Δικαστήριο δύναται να λάβει υπόψη του τα πιο πάνω γεγονότα στην επιμέτρηση της ποινής σχετικά με τη διάπραξη άλλων παρόμοιων αδικημάτων.