3.-(1) Ο Πρόεδρος με πράξη του δύναται να διορίζει Διαπραγματευτή, με εντολή τη διεκπεραίωση του έργου που του ανατίθεται δυνάμει των προνοιών του άρθρου 4 του παρόντος Νόμου.
(2) Καθ' όλη τη διάρκεια του δ;ορισμού του, ο Διαπραγματευτής λαμβάνει οδηγίες και καθοδήγηση για την άσκηση των αρμοδιοτήτων του μόνο από τον Πρόεδρο.
(3) Ο Πρόεδρος δύναται να διορίζει ως Διαπραγματευτή πρόσωπο που κατέχει θέση σε κρατική υπηρεσία ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα:
Νοείται ότι, σε περίπτωση που δημόσιος υπάλληλος διορίζεται ως Διαπραγματευτής, τότε αυτός καθ’ όλη τη διάρκεια της υπηρεσίας του στη θέση Διαπραγματευτή απολαύει των ωφελημάτων που ήθελε με απόφασή του καθορίσει το Υπουργικό Συμβούλιο, περιλαμβανομένου του δικαιώματος συνυπολογισμού των απολαβών του ως Διαπραγματευτή στις συντάξιμες απολαβές του ως δημοσίου υπαλλήλου:
Νοείται περαιτέρω ότι, στην περίπτωση αφυπηρέτησης δημοσίου υπαλλήλου από τη θέση Διαπραγματευτή, τα ωφελήματα αφυπηρέτησής του υπολογίζονται στις ετήσιες απολαβές που αυτός λαμβάνει κατά την ημερομηνία αφυπηρέτησής του ως Διαπραγματευτή.
(4) Ο διορισμός του Διαπραγματευτή τερματίζεται με πράξη του Προέδρου.
