11. -(1) Νομικό πρόσωπο είναι ένοχο για τη διάπραξη αδικήματος που προβλέπεται στα άρθρα 3 έως 9 του παρόντος Νόμου, όταν αυτό διαπράττεται προς όφελός του από πρόσωπο το οποίο ενεργεί είτε ατομικά είτε ως μέλος οργάνου του νομικού προσώπου και το οποίο κατέχει στο νομικό αυτό πρόσωπο ιθύνουσα θέση, βάσει-
(α) Εξουσίας εκπροσώπησης του νομικού προσώπου· ή
(β) εξουσίας λήψης αποφάσεων για λογαριασμό του νομικού προσώπου· ή
(γ) εξουσίας άσκησης ελέγχου εντός του νομικού προσώπου.
(2) Νομικό πρόσωπο είναι ένοχο για τη διάπραξη αδικήματος που προβλέπεται στα άρθρα 3 έως 9 του παρόντος Νόμου, όταν η έλλειψη εποπτείας ή ελέγχου εκ μέρους ενός από τα πρόσωπα που αναφέρονται στο εδάφιο (1), έχει επιτρέψει τη διάπραξη του εν λόγω αδικήματος προς όφελος του νομικού προσώπου από πρόσωπο το οποίο τελεί υπό την εξουσία του προσώπου που καθορίζεται στο εδάφιο (1).
(3) Άνευ επηρεασμού των προβλεπομένων στα εδάφια (1) και (2), η ευθύνη του νομικού προσώπου δεν αποκλείει την άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον των φυσικών προσώπων που διαπράττουν τα αδικήματα, υποκινούν ή συμμετέχουν στη διάπραξη των αδικημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 3 έως 9 του παρόντος Νόμου.