99. Η αρχή εξυγίανσης, μετά από διαβούλευση με τις αρχές εξυγίανσης κρατών μελών ευρωπαϊκού σώματος εξυγίανσης όταν αυτό έχει συγκροτηθεί σύμφωνα με το άρθρο 92 του παρόντος Νόμου και με το Άρθρο 89 της Οδηγίας 2014/59/ΕΕ, δύναται να αρνηθεί να αναγνωρίσει ή να εκτελέσει την εφαρμογή διαδικασιών εξυγίανσης σε τρίτη χώρα, σύμφωνα με το άρθρο 98(2) του παρόντος Νόμου, εφόσον κρίνει ότι -
(α) Οι διαδικασίες εξυγίανσης σε τρίτη χώρα θα είχαν δυσμενείς επιπτώσεις στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα στη Δημοκρατία, ή σε κράτος μέλος· ή
(β) είναι αναγκαία ανάληψη ανεξάρτητης δράσης εξυγίανσης, βάσει του άρθρου 100 του παρόντος Νόμου, όσον αφορά υποκατάστημα ιδρύματος τρίτης χώρας στη Δημοκρατία, προκειμένου να επιτευχθεί ένας ή περισσότεροι από τους στόχους εξυγίανσης· ή
(γ) οι πιστωτές, συμπεριλαμβανομένων ιδίως των καταθετών που βρίσκονται ή είναι πληρωτέοι στη Δημοκρατία ή σε κράτος μέλος, δεν θα ετύγχαναν, στο πλαίσιο των διαδικασιών εξυγίανσης στην τρίτη χώρα καταγωγής, της ίδιας μεταχείρισης με τους πιστωτές και τους καταθέτες της τρίτης χώρας οι οποίοι έχουν παρόμοια δικαιώματα σύμφωνα με το δίκαιο της τρίτης χώρας καταγωγής· ή
(δ) η αναγνώριση ή η εκτέλεση των διαδικασιών εξυγίανσης της τρίτης χώρας θα είχε σημαντικές δημοσιονομικές επιπτώσεις στη Δημοκρατία· ή
(ε) οι συνέπειες της αναγνώρισης ή της εκτέλεσης της εφαρμογής των εν λόγω διαδικασιών θα ήταν αντίθετες προς το κυπριακό δίκαιο.