7.-(1) Νομικό πρόσωπο είναι ένοχο για τη διάπραξη ποινικού αδικήματος που προβλέπεται στα άρθρα 4, 5 και 6 σε περίπτωση που το αδίκημα διαπράττεται προς όφελος του νομικού προσώπου από οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο ενεργεί είτε ατομικά, είτε ως μέλος οργάνου του νομικού αυτού προσώπου και το οποίο κατέχει στο νομικό αυτό πρόσωπο ιθύνουσα θέση, υπό την ιδιότητα-
(α) Εντολοδόχου εκπροσώπησης του νομικού προσώπου· ή
(β) πληρεξουσίου λήψης αποφάσεων εξ ονόματος του νομικού προσώπου· ή
(γ) πληρεξουσίου άσκησης ελέγχου εντός του νομικού προσώπου.
(2) Νομικό πρόσωπο είναι ένοχο για τη διάπραξη ποινικού αδικήματος που προβλέπεται στα άρθρα 4, 5 και 6, σε περίπτωση που η έλλειψη εποπτείας ή ελέγχου από το πρόσωπο που καθορίζεται στο εδάφιο (1) έχει καταστήσει δυνατή τη διάπραξη του εν λόγω αδικήματος από πρόσωπο το οποίο τελεί υπό την εξουσία του προσώπου που καθορίζεται στο εδάφιο (1) προς όφελος του νομικού προσώπου.
(3) Άνευ επηρεασμού των διατάξεων των εδαφίων (1) και (2), η ευθύνη του νομικού προσώπου δεν αποκλείει την άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον των φυσικών προσώπων που διαπράττουν τα αδικήματα που προβλέπονται στα άρθρα 4, 5 και 6 ή/και των προσώπων που συμμετέχουν στη διάπραξη των αδικημάτων αυτών.