39.-(1) Η εμπορική εγγύηση δεσμεύει νομικά το άτομο που την προσφέρει, σύμφωνα με τους όρους που ορίζονται στη δήλωση της εμπορικής εγγύησης και στη σχετική διαφήμιση.
(2) Στην εμπορική εγγύηση πρέπει-
(α) να δηλώνεται ότι ο καταναλωτής έχει νόμιμη εγγύηση, δυνάμει του παρόντος Νόμου και να καθίσταται σαφές ότι η νόμιμη εγγύηση δε θίγεται από την εμπορική εγγύηση· και
(β) να προσδιορίζονται, σε απλή και κατανοητή γλώσσα, το περιεχόμενο της εμπορικής εγγύησης και τα ουσιαστικά στοιχεία που απαιτούνται για την ενεργοποίηση της εμπορικής εγγύησης, και κυρίως η διάρκεια και η εδαφική της έκταση, καθώς και το όνομα και η διεύθυνση του εγγυητή.
(3) Η εμπορική εγγύηση πρέπει να τίθεται στη διάθεση του καταναλωτή γραπτώς ή να περιέχεται σε άλλο σταθερό μέσο που είναι διαθέσιμο και προσιτό σ’ αυτόν.
(4) Η εμπορική εγγύηση πρέπει να συντάσσεται τουλάχιστον σε μια από τις επίσημες γλώσσες της Δημοκρατίας, νοουμένου ότι πρόκειται για επίσημη γλώσσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
(5) Παράλειψη συμμόρφωσης της εμπορικής εγγύησης με τις διατάξεις των εδαφίων (2), (3) ή (4), ουδόλως θίγει την εγκυρότητα της, και ο καταναλωτής μπορεί να βασιστεί σ’ αυτή και να απαιτήσει την τήρηση της.