Ο Περί Καταναλωτικής Πίστης (Συμφωνίες Στεγαστικών Δανείων και Ενοικιαγορών) Νόμος του 2001 (39(I)/2001)

13. Όταν δικαιώματα του πιστωτή δυνάμει πιστωτικής συμφωνίας εκχωρούνται σε τρίτο πρόσωπο, ο καταναλωτής δικαιούται να επικαλεσθεί σε δικαστική διαδικασία έναντι του τρίτου αυτού προσώπου οποιαδήποτε υπεράσπιση που ήταν στη διάθεση του έναντι του αρχικού πιστωτή, συμπεριλαμβανομένου του συμψηφισμού.

15.—(1) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (3) του παρόντος άρθρου, όταν υπάρχουν δύο ή περισσότερες πιστωτικές συμφωνίες μεταξύ του ίδιου καταναλωτή και του ίδιου πιστωτή και ο καταναλωτής προβαίνει σε πληρωμή η οποία δεν επαρκεί για την εξόφληση του οφειλόμενου ποσού δυνάμει όλων των πιστωτικών συμφωνιών, ο καταναλωτής δικαιούται να διαθέσει την πληρωμή για τις πιστωτικές συμφωνίες που αυτός θεωρεί κατάλληλες και σε περίπτωση που παραλείπει να το πράξει, η πληρωμή, με την επιφύλαξη του εδαφίου (2) του παρόντος άρθρου, διατίθεται από τον πιστωτή για τις πιστωτικές συμφωνίες κατ' αναλογία προς τα οφειλόμενα ποσά.

(2) Όταν όλες οι πιστωτικές συμφωνίες στις οποίες εφαρμόζεται το εδάφιο (1) είναι συμφωνίες ενοικιαγοράς, και το ένα τρίτο τουλάχιστο της συνολικής τιμής έχει πληρωθεί δυνάμει έκαστης των πιστωτικών συμφωνιών, ο ιδιοκτήτης δύναται, αν ο μισθωτής παραλείπει να το πράξει, να διαθέσει την πληρωμή με τον τρόπο που αυτός θεωρεί κατάλληλο, διαφορετικά η πληρωμή θα διατίθεται σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (1).

(3) Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται όταν οποιαδήποτε από τις πιστωτικές συμφωνίες αφορά συμφωνία στεγαστικού δανείου.

16.—(1) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (2), όταν διαδοχική πιστωτική συμφωνία διαφοροποιεί ή συμπληρώνει προγενέστερη πιστωτική συμφωνία, η διαδοχική πιστωτική συμφωνία θεωρείται ότι ακυρώνει την προγενέστερη πιστωτική συμφωνία και ότι περιέχει διατάξεις που αναπαράγουν το συνδυασμένο αποτέλεσμα των δύο πιστωτικών συμφωνιών και οποιαδήποτε δικαιώματα ή υποχρεώσεις προκύπτουν από τον παρόντα Νόμο σε σχέση με την προγενέστερη πιστωτική συμφωνία θα ισχύουν και σε σχέση με τη διαδοχική πιστωτική συμφωνία.

(2) Το άρθρο αυτό δεν τυγχάνει εφαρμογής σε πιστωτικές συμφωνίες στεγαστικού δανείου.

17.—(1) Με την επιφύλαξη του εδαφίου (2), όταν-

(α) Καταναλωτής συνάπτει πιστωτική συμφωνία με πιστωτή για την αγορά αγαθών ή απόκτηση υπηρεσιών, των οποίων ο πιστωτής δεν είναι ο προμηθευτής, και

(β) ο προμηθευτής των εν λόγω αγαθών ή υπηρεσιών έχει προγενέστερη συμφωνία με τον πιστωτή για την αποκλειστική παροχή πίστωσης σε πελάτες του προμηθευτή αυτού, και

(γ) ο καταναλωτής αγοράζει αγαθά ή υπηρεσίες μέσω πίστωσης που εξασφαλίζεται με βάση τη συμφωνία που αναφέρεται στην παράγραφο (β), και

(δ) τα αγαθά ή υπηρεσίες αυτές δεν παρασχεθούν ή παρασχεθούν μερικώς ή δεν ανταποκρίνονται στη σύμβαση για την αγορά ή προμήθειά τους,

ο καταναλωτής έχει επικουρικό αγώγιμο δικαίωμα εναντίον του πιστωτή για παράβαση της σχετικής σύμβασης αγοράς ή προμήθειας των αγαθών ή υπηρεσιών, το οποίο μπορεί να ασκήσει μόνο αν αυτός προηγουμένως επιδιώξει δικαστικώς ικανοποίηση της αξίωσής του από τον προμηθευτή και αποτύχει είτε ολικώς είτε μερικώς να ικανοποιηθεί από αυτόν.

(2) Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται σε πιστωτικές συμφωνίες στεγαστικού δανείου.

18. Η ύπαρξη πιστωτικής συμφωνίας, δυνάμει της οποίας αγοράζονται ή παρέχονται αγαθά ή υπηρεσίες, δεν επηρεάζει με κανένα τρόπο τα δικαιώματα του καταναλωτή έναντι του προμηθευτή που απορρέουν από τις διατάξεις οποιουδήποτε άλλου νόμου που ρυθμίζει την παροχή αγαθών ή υπηρεσιών, όταν τα αγαθά ή οι υπηρεσίες δεν προμηθεύονται ή προμηθεύονται μερικώς ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο δεν ανταποκρίνονται στη σύμβαση για την προμήθειά τους.

19.—(1) Όταν δυνάμει πιστωτικής συμφωνίας, εκτός από συμφωνία στεγαστικού δανείου, ο καταναλωτής υποχρεούται να έχει τα αγαθά που περιλαμβάνονται στη συμφωνία υπό την κατοχή ή τον έλεγχο του, αυτός οφείλει να πληροφορεί τον πιστωτή για τους χώρους όπου βρίσκονται τα αγαθά, μέσα σε δέκα ημέρες από τη λήψη γραπτού αιτήματος από αυτόν.

(2) Καταναλωτής ο οποίος παραβαίνει τις υποχρεώσεις του με βάση τις διατάξεις του εδαφίου (1), διαπράττει αδίκημα και, σε περίπτωση καταδίκης του, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης μέχρι τρεις μήνες ή με χρηματική ποινή μέχρι πεντακόσιων λιρών ή και με τις δύο ποινές μαζί.

(3) Το δικαστήριο, επιπρόσθετα από την επιβολή οποιασδήποτε ποινής δυνάμει του εδαφίου (2), δύναται να διατάξει τον καταναλωτή να πληροφορήσει τον πιστωτή για τους χώρους όπου βρίσκονται τα αγαθά.