53.—(1) Απαγορεύεται σε πιστωτή να περιλαμβάνει σε πιστωτική συμφωνία για την αγορά αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών ή σε σχετικό με αυτή έντυπο πρότασης ή αίτησης, τέτοιους όρους δυνάμει των οποίων ο καταναλωτής θεωρείται δεσμευμένος από τη συμφωνία, εκτός αν αυτός εκφράσει ρητώς και με θετική ενέργεια την άρνησή του στην αγορά των αγαθών ή τη χρησιμοποίηση των υπηρεσιών αυτών.
(2) Όταν οποιοδήποτε ποσό καθίσταται πληρωτέο σε τρίτο πρόσωπο ως αποτέλεσμα της χρησιμοποίησης τέτοιων όρων που περιγράφονται στο εδάφιο (1), ο πιστωτής ευθύνεται για την πληρωμή του εν λόγω ποσού.
54. Κάθε υποχρέωση που επιβάλλεται σε οποιοδήποτε πρόσωπο ή κάθε δικαίωμα ή προστασία που παρέχεται σε καταναλωτή, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, απαγορεύεται να αναιρεθεί ή περιοριστεί με οποιαδήποτε συμβατική ρήτρα ή όρο ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, και οποιαδήποτε τέτοια ρήτρα ή όρος που τυχόν εισάγεται σε οποιαδήποτε συμφωνία θεωρείται άκυρος.
55. Απαγορεύεται σε οποιοδήποτε πρόσωπο εν γνώσει του να αποστέλλει σε πρόσωπο ηλικίας κάτω των δεκαοκτώ ετών, οποιοδήποτε έγγραφο με το οποίο προσφέρεται εξασφάλιση πίστωσης ή πληροφοριών ή συμβουλών για εξασφάλιση πίστωσης ή μίσθωσης εμπορευμάτων.
56.—(1) Χωρίς αυτό να αποτελεί προϋπόθεση για την εφαρμογή του παρόντος Νόμου, το Υπουργικό Συμβούλιο έχει εξουσία να εκδίδει Κανονισμούς για την καλύτερη εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Νόμου καθώς και για τον καθορισμό οποιουδήποτε θέματος το οποίο χρήζει ή είναι δεκτικό καθορισμού.
(2) Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος άρθρου κατατίθενται στη Βουλή των Αντιπροσώπων για έγκριση.