9.—(1) Επιφυλασσομένων των προνοιών του παρόντος Νόμου, κάθε κράτος μέλος έχει ξεχωριστό δικαίωμα αίτησης εναντίον του νομέα και/ή του κατόχου για την επιστροφή του πολιτιστικού αγαθού, που έχει παράνομα αφαιρεθεί από την επικράτειά του.
(2) Η Αίτηση σύμφωνα με το εδάφιο (1) δεν επιτρέπεται να καταχωρηθεί αν η αφαίρεση του πολιτιστικού αγαθού από την επικράτεια του κράτους μέλους δεν είναι πλέον παράνομη, κατά την ημερομηνία έναρξης της διαδικασίας.
(3) Η Αίτηση σύμφωνα με το παρόν άρθρο καταχωρείται ενώπιον Δικαστηρίου.
(4) Η Αίτηση συνοδεύεται από—
(α) Έγγραφο που περιγράφει το αντικείμενο για το οποίο υποβλήθηκε η αίτηση,
(β) δήλωση ότι αυτό είναι πολιτιστικό αγαθό,
(γ) δήλωση από τις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους ότι το αντικείμενο έχει παράνομα αφαιρεθεί από την επικράτειά του.
10.—(1) Τηρουμένων των προνοιών του εδαφίου (2) το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει διάταγμα επιστροφής του πολιτιστικού αγαθού αν ικανοποιηθεί ότι—
(α) Είναι αυτό που περιγράφεται στην αίτηση, και
(β) έχει παράνομα μετακινηθεί από την επικράτεια του κράτους μέλους που καταχώρησε την αίτηση.
(2) Το Δικαστήριο δεν εκδίδει διάταγμα επιστροφής του αντικειμένου αν ικανοποιηθεί—
(α) Ότι η αίτηση καταχωρήθηκε μετά που πέρασε ένας χρόνος από την ημερομηνία που το κράτος μέλος ενημερώθηκε για το μέρος που βρίσκεται το πολιτιστικό αγαθό,
(β) ότι η αίτηση καταχωρήθηκε μετά την εκπνοή της περιόδου της παραγραφής σύμφωνα με το άρθρο 11.
11. Το δικαίωμα καταχώρησης Αίτησης παραγράφεται μετά την παρέλευση τριάντα ετών από την ημερομηνία κατά την οποία το πολιτιστικό αγαθό απομακρύνθηκε παράνομα από το έδαφος κράτους μέλους:
Νοείται ότι αν το αγαθό αποτελεί τμήμα δημόσιας συλλογής, σύμφωνα με το άρθρο 2 και το Παράρτημα, ή εκκλησιαστικό αγαθό, η αίτηση για επιστροφή είναι απαράγραπτη.
12. Ο κύριος του επιστραφέντος αγαθού οφείλει να καταβάλει στη Δημοκρατία τις δαπάνες ή τα έξοδα, στα οποία υπεβλήθη η Δημοκρατία, συμπεριλαμβανομένης της αποζημίωσης που τυχόν κατέβαλε σε καλόπιστο νομέα.
13. Πολιτιστικά αγαθά που απομακρύνθηκαν παράνομα από το έδαφος άλλων κρατών μελών μετά την 1η Ιανουαρίου 1960 εμπίπτουν στις διατάξεις του παρόντος Νόμου.
14. Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να εκδίδει κανονισμούς που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας για την καλύτερη εφαρμογή των προνοιών του παρόντος Νόμου.
15. Το Ανώτατο Δικαστήριο δύναται να εκδίδει Διαδικαστικούς Κανονισμούς που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, για οποιοδήποτε ζήτημα ή διαδικασία που εγείρεται ή ασκείται ενώπιον Δικαστηρίου δυνάμει των προνοιών του παρόντος Νόμου.