Ο Περί Πολιτικής Αεροπορίας Νόμος του 2002 (213(I)/2002)

1. Σκοπός του παρόντος κεφαλαίου είναι να θέσει κανόνες προς προστασία του περιβάλλοντος από κινδύνους τους όποιους προκαλεί ο εναέριος ή επίγειος χειρισμός αεροσκαφών. Οι κανόνες αυτοί αναφέρονται ιδίως–

(α) στον περιορισμό του θορύβου, των δονήσεων και των αερίων που εκπέμπονται από πολίτικα υποηχητικά αεροσκάφη, και ιδιαίτερα-

(β) στην αποτροπή χειροτερεύσεως της συνολικής επιδράσεως του θορύβου που προξενείται από επαναπιστοποιημένα αεριωθούμενα υποηχητικά πολίτικα αεροπλάνα και στον ταυτόχρονο περιορισμό άλλων ζημιών του περιβάλλοντος.

2. Οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου δεν θιγούν την εφαρμογή άλλων διατάξεων του παρόντος νόμου, οι όποιες αναφέρονται στην προστασία του περιβάλλοντος από κινδύνους προερχόμενους από τον εναέριο ή επίγειο χειρισμό αεροσκαφών, ιδίως του άρθρου 11 (εγγραφή) παράγραφος 1 στοιχειό γ, του άρθρου 18 (έγγραφα φερόμενα επί του αεροσκάφους) παράγραφος 1 στοιχειό γ, του άρθρου 33 (άδεια αεροδρόμιου) παράγραφος 7 εδάφιο 1, του άρθρου 35 (τεχνικός έλεγχος αεροδρομίων) παράγραφοι 5 και 6, του άρθρου 36 (κρατική εποπτεία επί αεροδρομίων), του άρθρου 41 (περιορισμοί χρήσεως) παράγραφος 2, του άρθρου 45 (επιτρεπόμενες διακρίσεις) στοιχειό στ, του άρθρου 79 (κοινωνική προστασία και προστασία του περιβάλλοντος), του άρθρου 91 (αναλόγως εφαρμοζόμενες διατάξεις), του άρθρου 105 (επικίνδυνη πτήση) παράγραφος 2, του άρθρου 106 (ελάχιστο ύψος) παράγραφος 2, του άρθρου 107 (περιορισμοί κατά την πτήση) παράγραφος 1 στοιχειό α, του άρθρου 135 (επιφυλάξεις) παράγραφος 2 και του άρθρου 136 (προβλήματα συμφορήσεως και περιβάλλοντος) παράγραφος 1 .

1. Κάθε υπεύθυνος εκμεταλλεύσεως αεροδρόμιου (συμπεριλαμβανομένων των αεροδρομίων που χρησιμοποιούνται για κατασκευή, επισκευή ή συντήρηση αεροσκαφών), κάθε κύριος αεροσκάφους ή εκμεταλλευόμενος αυτό και κάθε κυβερνήτης αεροσκάφους υποχρεούται κατά τον εναέριο ή επίγειο χειρισμό αεροσκάφους, ιδίως κατά την απογείωση ή προσγείωση, να αποφεύγει την ρύπανση του περιβάλλοντος, η όποια προξενείται με την εκπομπή αποφευκτών θορύβων, δονήσεων ή αερίων, και να περιορίζει στο ελάχιστο μετρό την εκπομπή αναπόφευκτων θορύβων, δονήσεων ή αερίων, αν αυτό είναι απαραίτητο για την προστασία του πληθυσμού από κινδύνους υγείας ή άλλους κινδύνους, ή/και από σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις ή σημαντικές ενοχλήσεις, τις όποιες προξενούν οι εκπεμπόμενοι θόρυβοι, δονήσεις ή αέρια. Η νυκτερινή ησυχία του πληθυσμού πρέπει να λαμβάνεται ιδιαίτερα υπ’ όψη.

2. Ο Υπουργός, η αρμόδια αρχή και η υπηρεσία έλεγχου εναέριας κυκλοφορίας οφείλουν να μεριμνούν για την προστασία του πληθυσμού από την εκπομπή σε απαράδεκτο βαθμό θορύβου, δονήσεων ή αερίων, που εκπέμπονται από αεροσκάφη.

3. Με την επιφύλαξη των λοιπών διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου, η αρμόδια αρχή μπορεί να λαμβάνει μέτρα μειώσεως θορύβου, δονήσεων και αερίων, τα όποια εκπέμπονται από αεροσκάφη (συμπεριλαμβανομένων των υπερηχητικών αεροπλάνων) που χρησιμοποιούν τον Κυπριακό εναέριο χώρο ή λειτουργούν εντός Κυπριακού αεροδρομίου. Η αρμόδια αρχή μπορεί να λαμβάνει ιδίως μέτρα που ρυθμίζουν την ταχύτητα ή/και το ύψος πτήσεως, καθορίζουν τα σημεία του Κυπριακού εναέριου χώρου στα όποια επιτρέπεται η είσοδος ή/και έξοδος αεροσκαφών, ή/και καθορίζουν τις περιοχές πτήσεως και τα επιτρεπτά επίπεδα εκπομπής από αεροσκάφη θορύβου, δονήσεων ή αερίων.

4. Τα κατά την παράγραφο 3 μέτρα δεν διακρίνουν κατά την εθνικότητα του αεροσκάφους. Μπορούν όμως να περιορίζονται σε ένα ή περισσότερα αεροδρόμια, αν αυτό συμβιβάζεται με την κατά την παράγραφο 1 υποχρέωση.

5. Στο μέτρο που αυτό συμβιβάζεται χρονικά με την εκπλήρωση της κατά την παράγραφο 1 υποχρεώσεως, Η αρμόδια αρχή, πριν λάβει τα κατά την παράγραφο 3 μέτρα, παρέχει στις διευθύνσεις των θιγομένων αεροδρομίων και αερομεταφορέων ευκαιρία προηγούμενης ακροάσεως εντός ευλόγου χρόνου.

1. Τα αεριωθούμενα υποηχητικά πολιτικά αεροπλάνα δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται στα αεροδρόμια που βρίσκονται εντός της επικράτειας της Δημοκρατίας, παρά μόνο αν έχουν λάβει πιστοποιητικό θορύβου σύμφωνα με τις προδιαγραφές που ορίζονται στο Παράρτημα 16 της διεθνούς σύμβασης του Σικάγου 1944 στον Τόμο 1, Μέρος II, Κεφάλαιο 3, δεύτερη έκδοση (1988).

2. Ο Υπουργός μπορεί να χορηγεί παρεκκλίσεις από το εδάφιο 1 για αεροπλάνα ιστορικού ενδιαφέροντος.

3.  Η αρμόδια αρχή ενημερώνει για τις χορηγούμενες παρεκκλίσεις βάσει της παραγράφου 2 τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αιτιολογώντας την απόφαση αυτή.

Ο Υπουργός μπορεί, σε ατομικές περιπτώσεις, να επιτρέπει την προσωρινή χρήση αερολιμένα της Δημοκρατίας από αεροπλάνα που δεν μπορούν να λειτουργούν βάσει των άλλων διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου. Η παρέκκλιση αυτή επιτρέπεται μόνο στις εξής περιπτώσεις:

(α) αεροπλάνα των οποίων η λειτουργιά είναι τέτοιας εξαιρετικής φύσεως, ώστε δεν θα ήταν εύλογο να απορριφτεί μια προσωρινή παρέκκλιση,

(β) αεροπλάνα που διενεργούν μη εμπορικές πτήσεις για σκοπούς μετατροπής, επισκευής ή συντηρήσεως.

211. Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με Κανονισμούς να -

(α) καθορίζει μέτρα, κανόνες και διαδικασίες για τον περιορισμό λειτουργίας οποιουδήποτε αεροσκάφους ή την απαγόρευση ή μείωση πρόσβασης οποιουδήποτε αεροσκάφους σε αερολιμένα, για σκοπούς προστασίας του Περιβάλλοντος·

(β) προβλέπει οποιεσδήποτε εξαιρέσεις από τα εν λόγω μέτρα κανόνες και διαδικασίες·

(γ) υιοθετεί οποιουσδήποτε διεθνείς ή Ευρωπαϊκούς κανόνες που σχετίζονται με τον περιορισμό λειτουργίας σε συνάρτηση με τον προκαλούμενο θόρυβο σε αερολιμένες.

Αναγνωρίζονται οι απαλλαγές που χορηγηθήκαν από κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως ή κράτος που ανήκει στον Ευρωπαϊκό Κοινό Αεροπορικό Χώρο σε αεροπλάνα που είναι νηολογημένα σε νηολόγια των κρατών αυτών.

Η αναφορά του άρθρου, 212 (αναγνώριση αλλοδαπών απαλλαγών) στα κράτη μελή της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και τα κράτη που ανήκουν στον Ευρωπαϊκό Κοινό Αεροπορικό Χώρο δεν περιλαμβάνει τα υπερπόντια διαμερίσματα των κρατών αυτών.