Ο Περί Πολιτικής Αεροπορίας Νόμος του 2002 (213(I)/2002)

1. Αντικείμενο του παρόντος κεφαλαίου είναι οι προϋποθέσεις για την χορήγηση και διατήρηση σε ισχύ αδειών εκμεταλλεύσεως σχετικά με αερομεταφορείς εγκατεστημένους στην Δημοκρατία.

2. Η αεροπορική μεταφορά που εκτελείται με αεροσκάφη χωρίς κινητήρα ή/και υπερέλαφρα αεροσκάφη με κινητήρα, καθώς και τοπικές πτήσεις που δεν περιλαμβάνουν μεταφορά μεταξύ δυο αεροδρομίων, δεν υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου, με εξαίρεση τις διατάξεις περί πιστοποιητικού αερομεταφορέα.

1. Δραστηριότητες αερομεταφορέα επιτρέπεται να ασκεί μόνο όποιος κατέχει έγκυρη άδεια εκμεταλλεύσεως.

2. Υπό την επιφύλαξη του άρθρου 117 (αναστολή και ανάκληση της αδείας), δεν χορηγείται ούτε διατηρείται σε ισχύ άδεια εκμεταλλεύσεως, εφόσον δεν εκπληρώνονται οι προϋποθέσεις του κεφαλαίου αυτού.

3. Μια επιχείρηση που εκπληρώνει τις προϋποθέσεις του κεφαλαίου αυτού δικαιούται να λάβει άδεια εκμεταλλεύσεως. Η χορήγηση της αδείας δεν συνεπάγεται την χορήγηση δικαιωμάτων προσβάσεως σε ορισμένες αεροπορικές γραμμές ή αγορές.

4. Υπό την επιφύλαξη του άρθρου 111 (αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής) παράγραφος 2, αερομεταφορέας εγκατεστημένος στην Δημοκρατία, σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως ή σε κράτος που ανήκει στον Ευρωπαϊκό Κοινό Αεροπορικό Χώρο δικαιούται να μεταφέρει επιβάτες ή/και φορτίο έναντι αμοιβής ή/και μισθώσεως, όντος του εδάφους της Δημοκρατίας, μόνο αν έχει λάβει αντίστοιχη άδεια εκμεταλλεύσεως.

5. Η άδεια εκμεταλλεύσεως χορηγείται, αναστέλλεται και ανακαλείται από την αρχή (αρχή αδειών), την όποια ορίζει κανονισμός. Ο κανονισμός αυτός ορίζει την ίδρυση, τη σύνθεση, τις αρμοδιότητες, την διαδικασία και τον τρόπο λειτουργίας της αρχής. Τα μέλη της αρχής διορίζονται με απόφαση του Υπουργικού Συμβούλιου. Κατά την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου δεν εφαρμόζονται οι περί Ορισμένων Νομικών Προσώπων Δημόσιου Δικαίου (Διορισμοί Διοικητικών Συμβουλίων) Νομοί του 1988 μέχρι 1989.

113. Η άδεια εκμεταλλεύσεως εκδίδεται, αναστέλλεται και ανακαλείται σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού (ΕΟΚ) 2407/92 του Συμβουλίου της 23^ης Ιουλίου 1992 περί της εκδόσεως αδειών των αερομεταφορέων (EE L 240, 24.08.1992, σ. 1), όπως αυτός εκάστοτε τροποποιείται, τηρουμένων των διατάξεων των άρθρων 121, 123 και 241 και της Συμφωνίας για την Ίδρυση του Ευρωπαϊκού Κοινού Αεροπορικού Χώρου.

1. Ο αερομεταφορέας υποχρεούται να ασφαλίζεται πλήρως κατά κίνδυνων, για τους οποίους υπέχει αστική ευθύνη σε περίπτωση ατυχημάτων, ιδίως σχετικά με επιβάτες ή τρίτους, αποσκευές ή φορτίο.

2. Το άρθρο 241 (υποχρέωση ασφαλίσεως) δεν θίγεται.

1. Η έκδοση και η ισχύς άδειας εκμεταλλεύσεως προϋποθέτει ανά πασά στιγμή την κατοχή έγκυρου πιστοποιητικού αερομεταφορέα (ΑΟC), το οποίο καθορίζει τις καλυπτόμενες από την άδεια εκμεταλλεύσεως δραστηριότητες και είναι σύμφωνο με τα κριτήρια του παρόντος Νόμου.

2. [Διαγράφηκε].

3. [Διαγράφηκε].

4. Οι προϋποθέσεις και η διαδικασία εκδόσεως, αναστολής και ανακλήσεως του πιστοποιητικού αερομεταφορέα ορίζεται στους κανονισμούς και στους κανονισμούς των Συνδυασμένων Άρχων Πολίτικης Αεροπορίας που ισχύουν στη Δημοκρατία.