13.- (1) Η αφαίρεση οργάνου από ζώντα δότη με σκοπό τη μεταμόσχευση επιτρέπεται όταν διενεργείται αποκλειστικά προς το θεραπευτικό όφελος του λήπτη, εφόσον δεν συνεπάγεται προφανή κίνδυνο για τη ζωή ή την υγεία του ζώντος δότη.
(2) Η δωρεά ανθρώπινου οργάνου από πτωματικό ή ζώντα δότη γίνεται εθελοντικά, χωρίς όρους, αμοιβή ή αντάλλαγμα.
(3) Επιτρέπεται η χορήγηση αποζημίωσης στο ζώντα δότη από το κράτος, νοουμένου ότι η αποζημίωση αυτή περιορίζεται αυστηρά στην αντιστάθμιση των δαπανών και της απώλειας εισοδήματος που σχετίζονται με τη δωρεά. Το Συμβούλιο Μεταμοσχεύσεων σε συνεργασία με την αρμόδια αρχή ορίζουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες μπορεί να χορηγείται αποζημίωση, αποφεύγοντας τη δημιουργία οικονομικού κινήτρου ή οφέλους για το δυνητικό δότη. Το κράτος δύναται να αποζημιώνει ζώντες δότες κατόπιν αίτησής τους προς το Συμβούλιο Μεταμοσχεύσεων για τα έξοδα ή ζημιές που θα επωμιστούν (για απώλεια μισθού ή εσόδων λόγω αδυναμίας εργοδοσίας για περίοδο μέχρι τριών μηνών) για να δωρίσουν όργανο. Κατ’ εξαίρεση, σε περίπτωση που οι επιπλοκές από τη δωρεά οργάνων συνεχιστούν πέραν των τριών μηνών, το Συμβούλιο Μεταμοσχεύσεων επανεξετάζει το ύψος της αποζημίωσης, αφού λάβει σχετική γνωμάτευση ειδικού ιατροσυμβουλίου. Το κράτος παρέχει δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους ζώντες δότες για το χαρακτηρισμό του οργάνου και του δότη, όπως προβλέπεται στο άρθρο 7, ή για ανάγκες που μπορεί να προκύψουν λόγω της δωρεάς του οργάνου.
(4) Απαγορεύεται σε οποιοδήποτε άτομο να γνωστοποιεί την ανάγκη ή τη διάθεση ανθρώπινου οργάνου:
Νοείται ότι η αρμόδια αρχή δύναται να προβαίνει σε ενέργειες με σκοπό τη διαφώτιση του κοινού.
(5) Η αφαίρεση οργάνου από ζώντα δότη επιτρέπεται μόνο όταν πρόκειται να γίνει μεταμόσχευση στο σύζυγο του δότη ή σε συγγενή μέχρι και τρίτου βαθμού συγγένειας ή ο δότης έχει στενή προσωπική σχέση με το λήπτη που διαπιστώνεται από το Συμβούλιο Μεταμοσχεύσεων.