3.-(1)Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος Νόμου και των Κανονισμών, επιτρέπεται η διάθεση ανθρώπινης σορού με αποτέφρωση μόνο σε κέντρα αποτέφρωσης τα οποία έχουν αδειοδοτηθεί και λειτουργούν σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου.
(2) Κανένας φορέας κέντρου αποτέφρωσης ή διευθυντής γραφείου κηδειών δεν αναλαμβάνει, διευθετεί ή προωθεί στη Δημοκρατία με οποιοδήποτε τρόπο τη διάθεση ανθρώπινης σορού με αποτέφρωση, εκτός αν προηγουμένως βεβαιωθεί, με την προσκόμιση και παραλαβή από αυτόν της σχετικής άδειας αποτέφρωσης για τη συγκεκριμένη σορό από τον Έπαρχο στη διοικητική περιφέρεια του οποίου ευρίσκεται το κέντρο αποτέφρωσης.
(3)Ο Έπαρχος έχει εξουσία να εκδίδει άδεια αποτέφρωσης ανθρώπινης σορού μόνο αν προηγουμένως έχει υποβληθεί σε αυτόν ρητή, χωρίς όρο ή αίρεση, δήλωση του αποθανόντος ότι επιθυμεί την αποτέφρωση της σορού του, σύμφωνα με τον τύπο που καθορίζει η αρμόδια αρχή, η οποία συνοδεύεται από το τέλος που καθορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ, νοουμένου ότι ο αποθανών είχε συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του κατά την υποβολή της δήλωσης.
(4)Σε περίπτωση που η ρητή δήλωση δυνάμει του εδαφίου (3) δεν παραδίδεται αυτοπροσώπως από τον αιτούντα, απαιτείται όπως η υπογραφή του πιστοποιείται δεόντως από πιστοποιούντα υπάλληλο ή τον κοινοτάρχη της περιοχής της κατοικίας του αιτούντος.
(5)Για την έκδοση άδειας αποτέφρωσης, ο Έπαρχος εξασφαλίζει τα ακόλουθα:
(α)Ιατρικό πιστοποιητικό, ή πιστοποιημένο αντίγραφο αυτού, στο νενομισμένο τύπο, για την αιτία του θανάτου από εγγεγραμμένο ιατρό ή, σε περίπτωση διεξαγωγής μεταθανάτιας εξέτασης, διάταγμα θανατικού ανακριτή το οποίο επιτρέπει την ταφή του λειψάνου, και εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 15 του περί Θανατικών Ανακριτών Νόμου, όπως αυτός, εκάστοτε τροποποιείται ή αντικαθίσταται. και
(β)έγγραφη βεβαίωση ιατροδικαστή ότι η αιτία του θανάτου δεν χρήζει περαιτέρω ιατροδικαστικής διερεύνησης .
(6) Στην περίπτωση θανάτου προσώπου που λαμβάνει χώρα στην αλλοδαπή, τα στοιχεία που απαιτειται να προσκομισθούν δυνάμει των διατάξεων των υποπαραγράφων (α) και (β) του εδαφίου (5) για την έκδοση άδειας αποτέφρωσης πρέπει να εκδίδονται από τα κατά νόμο αρμόδια πρόσωπα ή αρχές της χώρας θανάτου και να επικυρώνονται από τις εκεί διπλωματικές ή προξενικές αρχές της Δημοκρατίας:
(α)Στη Σύμβαση της Χάγης, όπου αντί επικύρωσης των εγγράφων απαιτείται η τήρηση της προβλεπόμενης στην εν λόγω Σύμβαση διαδικασίας πιστοποίησης της αυθεντικότητας των εγγράφων, ή
(β)στη Σύμβαση των Βρυξελλών, όπου σε περίπτωση αμφιβολίας δύναται να ακολουθείται η προβλεπόμενη στην εν λόγω Σύμβαση διαδικασία διαπίστωσης της αυθεντικότητας των εγγράφων.
(7)Ο Έπαρχος ενεργεί με κάθε δυνατή ταχύτητα και, αν ικανοποιηθεί ότι συντρέχουν οι προβλεπόμενες προϋποθέσεις, εκδίδει την άδεια αποτέφρωσης στον τύπο που εκτίθεται στο Μέρος Α του Παραρτήματος Ι, έναντι καταβολής τέλους το οποίο καθορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ, με σχετική καταχώριση σε βιβλίο του αριθμού της άδειας αποτέφρωσης.
(8)Ο Έπαρχος μεριμνά για την τήρηση κατάλληλου αρχείου για τις υποβαλλόμενες δηλώσεις σύμφωνα με τα εδάφια (3) και (4) και τις άδειες αποτέφρωσης που εκδίδει σύμφωνα με τα εδάφια (5), (6) και (7).
4.Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του άρθρου 3, ο θανατικός ανακριτής, εντός της δικαιοδοσίας του οποίου βρίσκεται οποιαδήποτε ανθρώπινη σορός, δύναται, αν νέα στοιχεία και πληροφορίες δικαιολογούν τούτο, να διατάξει οποιοδήποτε φορέα κέντρου αποτέφρωσης ή διευθυντή γραφείου κηδειών, σε οποιοδήποτε στάδιο και αν βρίσκεται η διαδικασία της αποτέφρωσης, την αναστολή αυτής μέχρις ότου διεξαχθεί θανατική ανάκριση.
5.Τηρουμένων των διατάξεων των άρθρων 3 και 4, αν μετά την παρέλευση έξι (6) μηνών από την ημερομηνία του θανάτου, κανένα πρόσωπο δεν εμφανιστεί ή δεν είναι διαθέσιμο ή δεν επιδείξει ενδιαφέρον να εμπλακεί στη διάθεση της σορού του αποθανόντος με αποτέφρωση, η διαδικασία της αποτέφρωσης διενεργείται με τη συνδρομή-
(α)Του διευθυντή του νοσοκομείου, όπου φυλάσσεται ή διατηρείται η σορός, στην περίπτωση που ο αποθανών είναι Κύπριος ή αγνώστων στοιχείων ή άγνωστης ιθαγένειας· και
(β)του διαπιστευμένου στη Δημοκρατία διπλωματικού ή προξενικού αξιωματούχου της χώρας της ιθαγένειας του αποθανόντος, στην περίπτωση που ο αποθανών είναι αλλοδαπής ιθαγένειας,
οποιαδήποτε δε δαπάνη βαρύνει και δύναται να ανακτάται στη συνέχεια από την περιουσία που τυχόν καταλείπει ο αποθανών.