144. -(1) Όταν κατά το τέλος του οικονομικού έτους εταιρεία έχει θυγατρικές, λογαριασμοί ή εκθέσεις (στο Νόμο αυτό αναφέρονται ως “λογαριασμοί συγκροτημάτων”) που αναφέρονται όπως πιο κάτω σε κατάσταση των υποθέσεων και κέρδη ή ζημιές της εταιρείας και των θυγατρικών, τίθενται με επιφύλαξη του εδαφίου (2), ενώπιον της εταιρείας σε γενική συνέλευση κατά το χρόνο που τίθενται με τον τρόπο αυτό ο ισολογισμός και ο λογαριασμός κερδοζημιών της εταιρείας.
(2) Ανεξάρτητα από οτιδήποτε στο εδάφιο (1) -
(α) δεν απαιτούνται λογαριασμοί συγκροτημάτων όταν η εταιρεία, στο τέλος του οικονομικού της έτους είναι εξολοκλήρου θυγατρική εταιρεία άλλου νομικού προσώπου που συστάθηκε στη Δημοκρατία και
(β) λογαριασμοί συγκροτημάτων δεν είναι απαραίτητο να αναφέρονται στη θυγατρική της εταιρείας αν οι σύμβουλοι της εταιρείας είναι της γνώμης ότι-
(i) δεν είναι πρακτικό, ή δεν θα είχε πραγματική αξία για μέλη της εταιρείας, λόγω των ασήμαντων ποσών που συνεπάγονται, ή θα συνεπαγόταν δαπάνη ή καθυστέρηση δυσανάλογης αξίας για μέλη της εταιρείας ή
(ii) το αποτέλεσμα θα ήταν παραπλανητικό, ή επιβλαβές για τις εργασίες της εταιρείας ή για οποιεσδήποτε από τις θυγατρικές της ή
(iii) οι εργασίες της μητρικής εταιρείας και της θυγατρικής είναι τόσο διαφορετικές ώστε δεν δύνανται εύλογα να θεωρηθούν ως μια επιχείρηση,
και, αν οι σύμβουλοι έχουν τέτοια γνώμη για κάθε εταιρεία θυγατρική της εταιρείας δεν απαιτούνται λογαριασμοί συγκροτημάτων:
Νοείται ότι η έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου απαιτείται για τη μη αναφορά σε ομαδικούς λογαριασμούς σε θυγατρική εταιρεία για το λόγο ότι το αποτέλεσμα θα ήταν επιζήμιο ή για το λόγο της διαφοράς μεταξύ των εργασιών της μητρικής εταιρείας και εκείνων της θυγατρικής.
(3) Αν πρόσωπο που είναι σύμβουλος εταιρείας παραλείπει να πάρει όλα τα εύλογα μέτρα για την εξασφάλιση συμμόρφωσης όσον αφορά την εταιρεία, με τις διατάξεις του άρθρου αυτού, υπόκειται για κάθε αδίκημα σε περίπτωση καταδίκης σε φυλάκιση για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει το ένα έτος ή σε πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις χίλιες λίρες ή και στις δύο ποινές μαζί της φυλάκισης και του προστίμου:
Νοείται ότι-
(α) σε οποιαδήποτε διαδικασία εναντίον προσώπου αναφορικά με αδίκημα βάσει του άρθρου αυτού, αποτελεί υπεράσπιση η απόδειξη ότι είχε εύλογη αιτία να πιστεύει και επίστευε ότι ικανό και αξιόπιστο πρόσωπο ήταν επιφορτισμένο με το καθήκον να ενεργεί ώστε να υπάρχει συμμόρφωση με τις απαιτήσεις του άρθρου αυτού και ότι ήταν σε θέση να εκτελεί το καθήκον εκείνο και
(β) πρόσωπο δεν καταδικάζεται σε φυλάκιση για αδίκημα βάσει του άρθρου αυτού εκτός, αν κατά τη γνώμη του Δικαστηρίου που επιλαμβάνεται της υπόθεσης, το αδίκημα διαπράχθηκε εσκεμμένα.
(4) Για τους σκοπούς του άρθρου αυτού νομικό πρόσωπο θεωρείται ως απόλυτα εξαρτημένο άλλου προσώπου αν δεν έχει άλλα μέλη εκτός από την άλλη εκείνη εταιρεία ή τις απόλυτα θυγατρικές της και τους εντολοδόχους τους.