141. -(1) Οι σύμβουλοι μεριμνούν ώστε να τηρούνται τα λογιστικά βιβλία τα οποία κρίνονται αναγκαία για την κατάρτιση οικονομικών καταστάσεων σύμφωνα με τον παρόντα Νόμο.
(2) Για τους σκοπούς του εδαφίου (1), θεωρείται ότι δεν τηρούνται κατάλληλα λογιστικά βιβλία, αν τα τηρούμενα βιβλία δεν είναι επαρκή για την παρουσίαση αληθινής και δίκαιης εικόνας των υποθέσεων της εταιρείας όπως και την εξήγηση των συναλλαγών της.
(3) Τα λογιστικά βιβλία φυλάγονται, για περίοδο έξι ετών μετά το τέλος του ημερολογιακού έτους, στο οποίο αναφέρονται, στο εγγεγραμμένο γραφείο της εταιρείας ή σε τέτοιο άλλο τόπο όπως διευθυντές θεωρήσουν ορθό και είναι πάντοτε ανοικτά για επιθεώρηση από τους διευθυντές:
Nοείται ότι αν λογιστικά βιβλία φυλάγονται σε τόπο εκτός της Δημοκρατίας, αποστέλλονται και φυλάγονται σε τόπο στη Δημοκρατία και είναι πάντοτε ανοικτά για επιθεώρηση από τους συμβούλους τέτοιοι λογαριασμοί και εκθέσεις σχετικά με τις εργασίες που αναφέρονται στα λογιστικά βιβλία που τηρούνται με τον τρόπο αυτό ώστε να δείχνουν με εύλογη ακρίβεια την οικονομική κατάσταση εκείνης της εργασίας, κατά διαστήματα που δεν υπερβαίνουν τους έξι μήνες και να καθιστούν δυνατή την ετοιμασία, σύμφωνα με το Νόμο αυτό, του ισολογισμού της εταιρείας, του λογαριασμού κερδοζημιών ή του λογαριασμού εσόδων και εξόδων της, και οποιοδήποτε έγγραφο που επισυνάπτεται σε οποιοδήποτε από τα έγγραφα αυτά που παρέχει πληροφορίες όπως απαιτείται από το Νόμο αυτό και επιτρέπεται από αυτό να δίνεται με τον τρόπο αυτό.
(4) Αν σύμβουλος εταιρείας παραλείπει να λάβει τα εύλογα μέτρα για συμμόρφωση με τις διατάξεις του άρθρου αυτού, διαπράττει ποινικό αδίκημα και σε περίπτωση καταδίκης του υπόκειται σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει το ένα έτος ή σε πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις χίλιες λίρες ή και στις δύο αυτές ποινές:
Νοείται ότι σε οποιαδήποτε διαδικασία εναντίον προσώπου σχετικά με αδίκημα με βάση το άρθρο αυτό που συνίσταται σε παράλειψη λήψης εύλογων μέτρων για τη διασφάλιση συμμόρφωσης από την εταιρεία προς τις απαιτήσεις του άρθρου αυτού, αποτελεί υπεράσπιση ή απόδειξη ότι είχε εύλογη αιτία να πιστεύει και επίστευε ότι ικανό και αξιόπιστο πρόσωπο ήταν επιφορτισμένο με το καθήκον να μεριμνήσει ώστε να υπάρξει συμμόρφωση με τις απαιτήσεις αυτές και ότι ήταν σε θέση να εκτελέσει εκείνο το καθήκον.