383.-(1) Αν σε οποιαδήποτε διαδικασία για αμέλεια, παράλειψη, παράβαση καθήκοντος ή κατάχρηση εμπιστοσύνης εναντίον λειτουργού εταιρείας ή προσώπου που εργοδοτήθηκε από εταιρεία ως ελεγκτής (ανεξάρτητα αν είναι ή δεν είναι αξιωματούχος της εταιρείας) φανεί στο Δικαστήριο που εκδικάζει την υπόθεση ότι εκείνος ο λειτουργός ή το πρόσωπο είναι ή δύναται να γίνει υπεύθυνο σε σχέση με την αμέλεια, παράλειψη, παράβαση καθήκοντος ή κατάχρηση εμπιστοσύνης αλλά ότι ενέργησε έντιμα και εύλογα και ότι, έχοντας υπόψη όλα τα περιστατικά της υπόθεσης, περιλαμβανομένων εκείνων που συνδέονται με το διορισμό του, αυτός δίκαια έπρεπε να απαλλαχθεί για την αμέλεια, παράλειψη, παράβαση καθήκοντος ή κατάχρηση εμπιστοσύνης, το Δικαστήριο δύναται να τον απαλλάξει είτε ολικώς είτε μερικώς από την ευθύνη του με τέτοιους όρους που το Δικαστήριο δύναται να θεωρεί ορθό.
(2) Όταν οποιοσδήποτε τέτοιος αξιωματούχος ή πρόσωπο όπως προαναφέρθηκε έχει λόγο να φοβάται ότι οποιαδήποτε αξίωση θα εγερθεί ή ηδύνατο να εγερθεί εναντίον του σχετικά με οποιαδήποτε αμέλεια, παράλειψη, παράβαση καθήκοντος ή κατάχρηση εμπιστοσύνης, αυτός δύναται να απευθυνθεί στο Δικαστήριο για θεραπεία, και το Δικαστήριο σε οποιαδήποτε τέτοια αίτηση έχει την ίδια εξουσία να τον απαλλάξει όπως θα είχε με βάση το άρθρο αυτό, αν ήταν Δικαστήριο ενώπιον του οποίου είχε εγερθεί διαδικασία εναντίον εκείνου του προσώπου για αμέλεια, παράλειψη, παράβαση καθήκοντος ή κατάχρηση εμπιστοσύνης.