297.-(1) Όταν εκδίδεται διάταγμα για εκκαθάριση με εποπτεία, ο εκκαθαριστής δύναται, τηρουμένων οποιωνδήποτε περιορισμών που το Δικαστήριο ήθελε επιβάλει, να ασκεί όλες τις εξουσίες του, χωρίς την έγκριση ή επέμβαση του Δικαστηρίου, με τον ίδιο τρόπο ωσάν η εταιρεία να διαλυόταν εκούσια.
Νοείται ότι οι εξουσίες που ορίζονται στις παραγράφους (δ), (ε) και (στ) του εδαφίου (1) του άρθρου 233 δεν ασκούνται από τους εκκαθαριστές εκτός μετά από έγκριση του Δικαστηρίου, ή, στην περίπτωση που πριν από το διάταγμα εκκαθάρισης ήταν εκούσια εκκαθάριση από πιστωτές, μετά από έγκριση του Δικαστηρίου ή της επιτροπής επιθεώρησης, ή (αν δεν υπάρχει τέτοια επιτροπή) συνέλευσης των πιστωτών.
(2) Εκκαθάριση με την εποπτεία του Δικαστηρίου δεν λογίζεται εκκαθάριση από το Δικαστήριο για τους σκοπούς του σκοπού των διατάξεων του Νόμου αυτού που ορίζονται στο Δέκατο Παράρτημα, αλλά, τηρουμένων των προαναφερομένων, διάταγμα για εκκαθάριση με εποπτεία λογίζεται για όλους τους σκοπούς ως διάταγμα για εκκαθάριση από το Δικαστήριο:
Νοείται ότι όταν το διάταγμα για εκκαθάριση με εποπτεία εκδόθηκε σε σχέση με εκούσια εκκαθάριση από πιστωτές στην οποία διορίστηκε επιτροπή επιθεώρησης, το διάταγμα λογίζεται ως διάταγμα για εκκαθάριση από το Δικαστήριο για το σκοπό του άρθρου 241 (εκτός από το εδάφιο (1) αυτού) εκτός στην έκταση που η εφαρμογή του άρθρου αυτού αποκλείεται σε εκούσια εκκαθάριση από γενικούς κανόνες.