202IΔ.-(1) Σε περίπτωση που το Δικαστήριο κρίνει, κατόπιν αίτησης από τον εξεταστή, ότι, έχοντας υπόψη τα προβλεπόμενα στο εδάφιο (2), είναι δίκαιο και σύμφωνο με τις αρχές της επιείκειας, δύναται να εκδώσει διάταγμα όπως όλες ή οποιεσδήποτε από τις αρμοδιότητες ή εξουσίες που έχουν δοθεί ή ασκούνται από τους συμβούλους είτε δυνάμει του ιδρυτικού εγγράφου ή καταστατικού της εταιρείας είτε από νόμο ή διαφορετικά, εκτελούνται ή ασκούνται μόνον από τον εξεταστή.
(2) Για τους σκοπούς του εδαφίου (1) το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη -
(α) ότι οι υποθέσεις της εταιρείας διεξάγονται ή δύναται να διεξαχθούν με τρόπο που υπολογίζεται να ή είναι πιθανόν να επηρεάζουν δυσμενώς τα συμφέροντα της εταιρείας ή των εργοδοτουμένων της ή των πιστωτών της ως σύνολο, ή
(β) ότι για σκοπούς διατήρησης των στοιχείων του ενεργητικού της εταιρείας ή για τη διασφάλιση των συμφερόντων της εταιρείας ή των εργοδοτουμένων ή των πιστωτών της ως σύνολο, είναι σκόπιμο η διεξαγωγή των εργασιών της εταιρείας από τους συμβούλους ή τη διεύθυνση ή η άσκηση των εξουσιών των συμβούλων ή της διεύθυνσης περιοριστεί ή ρυθμιστεί με οποιοδήποτε συγκεκριμένο τρόπο, ή
(γ) ότι η εταιρεία ή οι σύμβουλοι της έχουν αποφασίσει ότι θα πρέπει να ζητηθεί τέτοιο διάταγμα, ή
(δ) οποιοδήποτε άλλο θέμα σε σχέση με την εταιρεία το οποίο θεωρείται σχετικό από το Δικαστήριο.
(3) Σε περίπτωση που το Δικαστήριο εκδίδει διάταγμα σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (1), δύναται να συμπεριλάβει σε αυτό τέτοιους όρους και να προβεί στην έκδοση τέτοιων άλλων διαταγμάτων, όπως θεωρεί πρέπον.
(4) Άνευ επηρεασμού της γενικότητας των εδαφίων (1) και (3), διάταγμα που εκδίδεται σύμφωνα με το παρόν άρθρο δύναται να προβλέπει ότι ο εξεταστής έχει όλες ή οποιεσδήποτε από τις εξουσίες που θα είχε αν ήταν εκκαθαριστής που διορίστηκε από το Δικαστήριο αναφορικά με την εταιρεία.