8.-(1) Επίτροπος εμπιστευμάτων που δανείζει χρήματα έναντι ασφάλειας οποιασδήποτε περιουσίας την οποία αυτός δύναται κατάλληλα να δανείσει δεν δύναται να κατηγορηθεί για παράβαση εμπιστεύματος λόγω μόνο της αναλογίας που υπάρχει μεταξύ του ποσού του δανείου προς την αξία της περιουσίας κατά τον χρόνο κατά τον οποίο έγινε το δάνειο, αν φαίνεται στο Δικαστήριο-
(α) ότι ο επίτροπος εμπιστευμάτων κατά την παραχώρηση του δανείου ενεργούσε βάσει έκθεσης ως προς την αξία της περιουσίας που έγινε από πρόσωπο το οποίο εύλογα πίστευε ότι είναι ικανός πρακτικός χωρομέτρης ή ικανός πρακτικός εκτιμητής ο οποίος έλαβε οδηγίες και απασχολήθηκε ανεξάρτητα από οποιοδήποτε κύριο της περιουσίας, είτε αυτός ο χωρομέτρης ή εκτιμητής διεξήγαγε τις εργασίες του στην περιοχή όπου βρίσκεται η περιουσία ή αλλού~ και
(β) ότι το ποσό του δανείου δεν υπερβαίνει τα δύο τρίτα μέρη της αξίας της περιουσίας όπως αναφέρεται στην έκθεση~ και
(γ) ότι το δάνειο παραχωρήθηκε βάσει της συμβουλής του χωρομέτρη ή του εκτιμητή η οποία διατυπώθηκε στην έκθεση.
(2) Επίτροπος εμπιστευμάτων δεν ευθύνεται για παράβαση εμπιστεύματος μόνο λόγω του ότι κατά την αγορά οποιασδήποτε περιουσίας ή κατά την παραχώρηση χρηματικού δανείου έναντι ασφάλειας επί οποιασδήποτε περιουσίας, αποδέχτηκε τίτλο μικρότερο του τίτλου του οποίου αγοραστής, ελλείψει ειδικής σύμβασης δικαιούται να απαιτήσει, αν κατά τη γνώμη του Δικαστηρίου ο τίτλος που αποδέχτηκε είναι αυτός που θα αποδεχόταν πρόσωπο που ενεργούσε με σύνεση και προσοχή.
(3) Το άρθρο αυτό εφαρμόζεται τόσο σε μεταβιβάσεις υφιστάμενων αξιογράφων όσο και σε νέα αξιόγραφα και επενδύσεις που έγιναν τόσο πριν όσο και μετά την έναρξη της ισχύος του Νόμου αυτού.