Εξουσία του Δικαστηρίου να εξουσιοδοτεί συναλλαγές με περιουσία του εμπιστεύματος

54.-(1) Όταν κατά τη διεύθυνση ή διαχείριση οποιασδήποτε ιδιοκτησίας που περιήλθε σε επιτρόπους εμπιστευμάτων, οποιαδήποτε πώληση, μίσθωση, υποθήκευση, παράδοση, απαλλαγή, ή άλλη διάθεση, ή οποιαδήποτε αγορά, επένδυση, κτήση, δαπάνη, ή άλλες συναλλαγές είναι κατά τη γνώμη του Δικαστηρίου σκόπιμες, αλλά αυτές δεν δύνανται να επιτευχθούν λόγω έλλειψης οποιασδήποτε εξουσίας για το σκοπό αυτό, η οποία περιήλθε στους επιτρόπους εμπιστευμάτων από το εμπιστευματικό έγγραφο, αν υπάρχει, ή διά νόμου, το Δικαστήριο δύναται με διάταγμα να χορηγήσει στους επιτρόπους εμπιστευμάτων, είτε γενικά είτε σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη περίπτωση, την αναγκαία εξουσία για τον σκοπό αυτό υπό τέτοιους όρους, και τηρουμένων τέτοιων διατάξεων και προϋποθέσεων, αν υπάρχουν, όπως το Δικαστήριο ήθελε θεωρήσει ορθό, και δύναται να διατάξει κατά ποιο τρόπο οποιαδήποτε χρήματα για τα οποία υπάρχει εξουσιοδότηση να δαπανηθούν, και η δαπάνη για οποιαδήποτε συναλλαγή, θα πληρωθεί ή κατανεμηθεί μεταξύ κεφαλαίου και εισοδήματος.

(2) Προς επέκταση και όχι προς ακύρωση της γενικότητας των πιο πάνω εξουσιών το Δικαστήριο δύναται με διάταγμα βάσει του εδαφίου (1)-

(α) να εξουσιοδοτήσει τους επιτρόπους εμπιστευμάτων να πραγματοποιήσουν οποιεσδήποτε επενδύσεις σε τίτλους ή βάσει τίτλων ακίνητης ιδιοκτησίας οι οποίες δεν εξουσιοδοτούνται από την παράγραφο (ε) του άρθρου 4~

(β) να εξουσιοδοτήσει οποιουσδήποτε επιτρόπους εμπιστευμάτων οι οποίοι είναι ενυπόθηκοι δανειστές ακίνητης ιδιοκτησίας να αγοράσουν οποιαδήποτε τέτοια ακίνητη ιδιοκτησία σε οποιαδήποτε δημοπρασία αυτής της ακίνητης ιδιοκτησίας που πραγματοποιείται δυνάμει διατάγματος Δικαστηρίου ή δυνάμει των διατάξεων του περί Πώλησης Ενυποθήκων Νόμου ή κατά την άσκηση εξουσίας προς πώληση την οποία αυτοί οι επίτροποι εμπιστευμάτων περιβάλλονται~

(γ) να εξουσιοδοτήσει τους επιτρόπους εμπιστευμάτων να εξεύρουν οποιαδήποτε κεφάλαια για τη βελτίωση ακίνητης ιδιοκτησίας η οποία έχει περιέλθει ή ανήκει στο εμπίστευμα~

(δ) να εξουσιοδοτήσει τη τέλεση από τους επιτρόπους εμπιστευμάτων οποιασδήποτε πράξης η οποία φαίνεται στο Δικαστήριο ότι είναι οφέλιμη στην περιουσία του εμπιστεύματος ή στους δικαιούχους.

(3) Το Δικαστήριο δύναται, από καιρό σε καιρό, να ακυρώνει ή μεταβάλλει οποιοδήποτε διάταγμα δυνάμει του άρθρου αυτού, ή δύναται να εκδίδει οποιοδήποτε νέο ή περαιτέρω διάταγμα.

(4) Αίτηση στο Δικαστήριο βάσει του άρθρου αυτού δύναται να υποβληθεί από τους επιτρόπους εμπιστευμάτων ή από οποιοδήποτε από αυτούς, ή από οποιοδήποτε πρόσωπο που έχει συμφέρον δυνάμει του εμπιστεύματος.